500 gram zelfrijzendbakmeel
260 ml melk
80 gram boter
4 eieren
9 eetlepels witte basterdsuiker
1,5 pakje rozijen (gele zijn het lekkerst)
snufje zout.
Een grote vuurvaste schaal met deksel.
Mixer.
Deze koek werd vroeger op een petroleumstelletje in een gietijzeren pan gebakken. Dit duurde bijna een hele dag want om hem gaar te krijgen zonder te verbranden, moest hij op een heel laag pitje staan. Het is geen duur recept en het werd als avondeten gegeten, zo had je weer een dag eten op tafel wat voedzaam, goedkoop en erg lekker was.Nu gebruik ik hem bij vaak bij de koffie i.p.v. gebak.
De 80 gram boter smelten, een klein beetje van deze boter gebruiken om de vuurvaste schaal in te vetten de rest is voor het recept.
De oven voorverwarmen op 180 graden.
Doe het zelfrijzendbakmeel in een kom, het snufje zout en de 9 eetlepels basterdsuiker erbij doen. Dan de melk en de eieren erdoor mixen. Als dit een mooi mengsel is de gesmolten boter door het deeg mixen. Als laatste de rozijnen er met een lepel doorheen scheppen (ze mogen niet nat zijn).
Dan alles in de ingesmeerde vuurvaste schaal doen. Deze moet ongeveer voor de helft gevuld zijn. Zorg dat de deksel er goed opzit, en zet hem in de oven. Bak hem nu langzaam gaar en goudkleurig bruin. Dit is heel goed te zien als je een doorzichtige vuurvaste schaal gebruikt en je kan dan ook goed aan de onderkant kijken of hij daar ook bruin is, want dan pas kun je de deksel optillen om met een breinaald te prikken (net als bij cake) of hij gaar is. Als je een gecombineerde magnetron hebt dan verwarm je hem voor op 180 graden. Zet de schaal erin en dan ongeveer 15-20 min op lage stand (ontdooi stand) de magnetron erbij (dit scheelt enorm veel in tijd) en dan zonder magnetron afbakken. De totale baktijd is dan ongeveer 45 minuten.
Dikke koek kan je op verschillende manieren eten. WARM op de ouderwetse manier in punten of plakken gesneden als avondeten met boter en suiker. Als je aan de lijn doet is hij ook zalig met enkeld een beetje boter. Als ontbijt, en natuurlijk als je bezoek krijgt bij de koffie gewoon een punt of plak (of warm) met boter en suiker. Het is weer eens wat anders als gebak, en gegarandeerd een succes.
GertR 12-06-2012
Al jaren kwam het idee regelmatig op om eens zelf een dikke koek te maken. Ja, uit jeugdsentiment: herinneringen aan die van oma, het resultaat van een dag heerlijke geuren door het huis vermengd met de walm van haar driepitsoliestel. Ik durfde het eigenlijk niet omdat mijn moeder het later nooit lukte om `m zo lekker te maken. Tot ik een tijdje terug per ongeluk ontdekte dat het sauspitje van mijn gasfornuis gasfornuis wel heel laag kon: ik had het aan laten staan onder een pan suddervlees die daardoor 13 uur had opgestaan zonder aan te branden. Weg het excuus dat je met een gastoestel het petroliestel niet kon evenaren.
Ik heb het recept een beetje aangepast en het beslag staat nu op in een zware braadpan, ingeboet met boter en geheel bestrooid met paneermeel. 10.30 uur op het vuur, even op hoog vuur om op gang te komen en nu op de bijna laagste stand. Hopelijk om zes uur klaar.
En dan eten. Wat mij betreft warm, en zoals bij ons gewoon, met gesmolten boter en stroop. Gewone boter en (gele basterd)suiker deden we pas de volgende dag.
Wordt vervolgd.
icehot 08-06-2011
Ik ga hem vanavond nog een keer bakken. Morgen hebben we koekebakkersclub op het werk, en het is mijn dag om iets bijzonders mee te nemen
icehot 22-06-2007
Heb het recept meegenomen als recept-cadeau-met-goede-herinneringen voor de trouwerij van Daan en Ilse-Marysol van Pontos.
redelmo-2 12-03-2005
Ik kan me uit mijn jeugd niet anders herinneren of mijn oma of mijn moeder had wel een dikke koek op het petroleumstel staan. Mijn voorkeur gaat ook uit naar maken op een petroleumstel want dan krijg je zo'n heerlijke korst op de bodem.
Ik ben lang op zoek geweest naar het "juiste"recept.Meestal vind je het recept van een broeder, maar die is toch nog net iets anders.Ik ga hem binnenkort maken, ben heel benieuwd.Groet,Elma
naomieke 19-01-2002
Hallokes,
De dikke koek is nu aan het bakken, je hoord wel hoe hij smaakte ;-).
Naomieke