Pizza stap voor stap ,een prachtig recept !
- 30-60 min.
Pizza, een oud en alom bekend gerecht. En het is eenvoudig om zelf pizza te
maken.
Deze pagina bevat de beschrijving van de bereiding van pizza. Alle aspecten
van het maken van een goede pizza, met een constant resultaat, komen aan
bod. De beschrijving zal derhalve bestaan uit de volgende delen :
de oven --> met daarin de steen
het deeg --> hoe maak je het, en hoe zorg je voor een constante kwaliteit
voorbakken van de pizza
diverse soorten beleg
Ingrediënten
De ovenZoals je ziet gebruik ik een steen. Deze steen, een eenvoudige stoeptegel
van 30 bij 30 cm, en 4 cm dik, is te koop bij zowat alle doe-het-zelf zaken.
De steen leg ik op een ovenplaat, je weet wel, zon uitneembare plaat die
als een lade in je oven geschoven kan worden. Om de plaat niet met de steen
te beschadigen leg er eerst aluminiumfolie op. Ook is dat handig met
schoonmaken na het bakken.
De steen bedek ik ook met aluminiumfolie. Dan blijft de steen mooi schoon.
De bakplaat schuif ik in de oven, en ik neem de laagste (inschuif-)positie.
Ziezo, de steen ligt netjes in de oven, en de oven kan aan. Ik zet hem op de
maximale stand. Bij mij is dat 225 graden Celsius, maar dat komt omdat ik
een hetelucht oven heb. Door de circulatie van de hete lucht is de
gevoelstemperatuur in de oven hoger dan bij een elektrische of gasoven. Die
ovens gaan wel tot 275 graden, en die temperatuur is vergelijkbaar met de
gevoelstemperatuur van 225 graden in een hetelucht oven. Ik heb een handig
tabelletje op de site staan.
Enfin, de oven gaat op vol vermogen en de steen moet worden opgewarmd. Dat
opwarmen kan tijdens het bereiden van het deeg, dus het kost je geen echte
kooktijd.
Als opwarmtijd neem ik bij één stoeptegel zon 45 minuten, en bij twee
tegels (als ik calzones ga maken) neem ik wel 75 minuten. In een elektrische
en ook in een gasoven, waarbij de warmte niet via hete lucht maar via
straling wordt afgegeven, zijn deze tijden natuurlijk langer. Precies weet
ik ze niet, maar ik denk zon 50% extra tijd is wel aan de veilige kant.
Het deeg
Voor het maken van deeg maak ik gebruik van mijn zelfgebouwde meeltafel. Die
heb ik gemaakt door een grenen blad op een keukentrolley te monteren. Het
blad heb ik voorzien van een "tweede etage", voor het rollen van pasta
bladen. Deze werkbladen heb ik voorzien van 4 lagen jachtlak, waardoor ze
waterdicht en heel glad zijn geworden.
Voor pizzadeeg gebruik ik Italiaans zelfrijzend bakmeel. Na wat
experimenteren ben ik uitgekomen bij de pizza mix van Soezie
(http://www.soezie.com/). Dit meel geeft een constant resultaat, en je
krijgt dus niet dan een natte en dan weer een te droge bodem. En omdat je
alleen water en olijfolie hoeft toe te voegen, ben je niet sterk afhankelijk
van beschikbaarheid en conditie van andere ingrediënten. Je pizzas lukken
gewoon altijd !
Ik neem een mooie kom.
Op een keuken-weegschaaltje weeg ik 400 gram meel af. Dat is voldoende voor
twee pizzas van zon 31 cm in diameter (dat is een standaard maat).
Bij de 400 gr meel voeg ik 200 ml handwarm water.
En als laatste nog toevoegen : 3 eetlepels olijfolie. Ik neem standaard
olijfolie.
Het mengsel gaan we doorroeren.
Je ziet het : Met roeren komen we nu niet meer verder en we gaan het deeg
kneden op het werkblad.
Een fout die nogal eens gemaakt wordt is dat voor het kneden te weinig tijd
wordt genomen. Echter, als je een handige techniek gebruikt is het kneden
niet vervelend en krijg je mooie lange gluten in het deeg. Wat ik doe is het
volgende : Ik laat mijn handpalm goed in de deeg drukken, waardoor een deel
van de deeg aan de zijde van mijn vingers uitgerekt wordt. Dit strekken van
het deeg is om de gluten mooi te strekken. Daarna draai ik het deeg een
kwart slag, en vouw ik de uitstulping in één beweging terug het deeg in.
Tegelijkertijd druk ik met mijn handpalm dat deeg in de bal en strek ik weer
een stuk deeg naar achteren uit. Als je dit zon 10 minuten herhaald zul je
een mooi gladde deegbal krijgen. En gelukkig wordt tijdens het kneden de
elasticiteit van het deeg homogener en is het kneden gemakkelijk.
Ik heb deeg gemaakt voor twee pizzas, en daarom splits ik voorzichtig de
bal in tweeën. Ik doe dit voorzichtig, want ik wil de gestrekte gluten niet
te veel verstoren.
Het deeg laat ik nu een half uurtje bij kamertemperatuur rusten. Om te
voorkomen dat het deeg uitdroogt verpak ik het in een plastic zakje.
... Het deeg heeft nu kunnen rusten ...
Voorbereiding
De deegbal is mooi glad en glimt zelfs een beetje. De bal ga ik een beetje
plat maken en daarna rollen.
De deegroller bestrijk ik met wat meel. Dat kan gewone bloem zijn, dat ik in
een handig busje altijd gevuld heb klaarstaan.
En nu de lap zo gelijkmatig mogelijk uitrollen. Hij moet tenminste een
diameter van 31 cm hebben. De rol is 24 cm breed, dus hij moet aan beide
kanten van de rol zon 4 cm uitsteken.
Een pizza bakblik bestrijk ik met een dun laagje olijfolie. Zon bakblik is
echt handig, en is heel goedkoop te koop bij Ikea. De diameter is 31 cm.
Het deeglapje heb ik op de deegroller gerold, dan kan ik hem makkelijk van
de meeltafel vervoeren naar mn aanrecht.
Ik rol de deeglap in één beweging uit over het bakblik.
Deeg dat te ver uitsteekt snij ik weg. Als ik dat niet zou doen, en ik zou
het in het blik terugvouwen of zo, dan wordt op die plaats de pizza dikker
dan een stukje verder. En dus krijg je een niet homogeen laagje en wordt
niet alle deeg even snel gaar.
Nu ga ik het deeg in de vorm, dat door het laagje olijfolie kan bewegen,
passend vormen. Door het wat in het blik te vormen zal er geen deeg over de
rand uitsteken, want dat deeg zou straks verbranden.
Zie je hoe dun het deeg is ? Ik heb het effe gemeten, en het is 1 mm dik.
Dat is dun. En als je dit dunne laagje straks op een gloeiend hete steen
bakt, nou, dan wordt het wel gaar... Het deeg bestrijk ik met olijfolie.
Bereidingswijze
De pizza ga ik nu dun bedekken met een tomatensaus. In het recept van de
Italiaanse tomatensaus kun je zien hoe je zon saus maakt. Uiteraard kun je
ook een tomatensaus uit een potje gebruiken. Tegenwoordig zijn er veel goede
sauzen in een potje te koop, dus laat je vooral niet tegenhouden.
Sommige mensen houden niet van kaas, en dan sla je deze stap over. Maar de
meesten lusten het wel, als het maar niet overheerst. Want wat je wilt
voorkomen is dat de pizza in het kaas zwemt, en bij afkoeling een taaie
machtige hap vormt. Brrr.
En dus gebruik is slechts weinig kaas. Ik heb gekozen voor Parmezaanse kaas,
maar die is wat duur en je kunt gerust Hollandse oude kaas gebruiken. Ik
gebruik een dunschiller om de kaas in dunne snippers over de pizza te
verdelen. Dat doe ik bewust, want je zou ook kunnen raspen. Echter, met
raspen krijg je overal evenveel kaas, en ik wil juist een beetje afwisseling
tussen de hapjes maken. Variatie, daar gaat het om.
De pizza ga ik voorbakken in de gloeiend hete oven, die nu op maximaal
vermogen helemaal is voorverwarmd. De steen ook, die is lekker heet, en kan
prima haar warmte aan de pizza afgeven.
Je ziet het : Ik heb het bakblik op de steen gezet.
Tijdens het bakken bolt het deeg af en toe wat op. Dat komt door de intense
hitte.
Na 8 minuten haal ik de pizza eruit. Het deeg is nu gaar en aan de randen
van de pizza zie je dat het deeg mooi bruin is geworden.
De pizza is nu mooi voorgebakken, en is helemaal gaar. Ook in het midden.
In feite kan ik er nu van alles mee. Ik kan allerlei toppings toepassen en
eigenlijk onbegrensd veel variaties maken. Ik laat er nu een paar zien.
Oh ja, wat ik wel eens doe als ik eetgasten krijg is een paar van deze
pizzas op deze manier vooraf voorbereiden. Ik laat ze dan op het bakblik
(ja, ik heb er meerdere, en bij de Ikea zijn ze echt goedkoop). Verder
bereid ik allerlei soorten beleg voor, die ik in leuke schaaltjes in de
koelkast klaarzet.
Op het moment dat we dan gaan tafelen zet ik de schaaltjes met beleg op het
aanrecht en zet ik de voorgebakken pizzabodems neer.
Het is heel leuk om dan samen de pizzas te beleggen. Je krijgt hele leuke
interactie met de gasten en het is ook een blijvende herinnering. Want niet
iedereen maakt zelf pizzas, en het is echt heel leuk om het zo te doen.
Afbakken doe je in een hetelucht oven op 150 graden Celsius, of in een
elektrische of gasoven op 180 graden Celsius.
Bij die temperatuur zal de belegging niet te snel verbranden en kun je de
meest wilde varianten afbakken.
Als richttijd houd ik 8 tot 10 minuten aan. Het is een beetje afhankelijk
van wat je op de pizza hebt gelegd. Heb je bv veel erop liggen, waarbij er
echt een laagje ingrediënten is gevormd, dan heb je wellicht wat meer tijd
nodig.
Bij een pizza die je bv alleen belegd met champignons en een laag geraspte
kaas, zul je ontdekken dat deze bij 8 minuten al echt klaar is.
Bron
Aschwin
Serveertip
Nu ga ik pizza beleggen in verschillende variaties.
Kijk op pizza maken ( beleggen )