Koshari heeft nog geen meldingen.

• 
  Superslanke witlof in ham, puree en toetje Franse old school

  Mijn oma (uit 1896, ze zou nu 120 zijn geweest) had een 'sjieke' zuster die rijk was getrouwd, Oudtante Ietje en haar welvarende fabriekseigenaar konden geen kinderen krijgen, dus moesten er na de eerste wereldoorlog voor haar andere bezigheden gevonden worden. Dat werden de keuken en een moestuin ter grootte van de Veluwe, Franse les, kookles in Frankrijk bij een Michelinsterrengenie, groenten en fruit kweken, wecken, inleggen, drogen en het verzamelen van kostbaar porselein, kristal, zilveren bestek en damast. Gedurende de tweede wereldoorlog hadden ook zij niets meer over, dus culinair begaafd Ietje werd creatief met de moestuin en wat ze met de stokoude Mercedes bij elkaar kon scharrelen bij Vlaamse boerderijen aan zuivel en vlees. Er is van haar kookboeken niets bewaard gebleven, behalve een paar nog altijd gekookte familierecepten zoals calorierijke puddingen, het betere brood en gebak, Franse croquetten, ingemaakte pickles en haar witlofschotel. Tante Ietje en haar man waren en bleven veel te dik door al dat lekkers, dus werd er naarstig gezocht naar caloriebeperkende oplossingen. Zonder kennis van zaken en resultaat dus. Maar van haar witlofschotel met puree kun je haast niet aankomen. Een aantal ingredienten heb ik vervangen door moderne slanke oplossingen, en ik heb wat hedendaagse pit toegevoegd. De smaak blijft ouderwets vooroorlogs.  … Lees verder »

• 
  Zoete, notige Siciliaanse armeluis moordpasta met spicy appelsla

  Wie mijn recepten kent, weet dat ik een groot liefhebber en voorstander van armeluisvoer ben. Meestal veel lekkerder dan 5-sterren cuisine, spotgoedkoop en ontzettend creatief als je aan het eind van je geld nog een stuk maand over hebt. Dit gerecht is volwaardig en bijna vegetarisch, als je de ansjovis weglaat en vervangt door verkruimelde groentenbouillonblokjes is het helemaal vrij van dierlijk eiwit. Ik heb het bijna dagelijks gegeten in het armste deel van Zuid-Italie, het komt oorspronkelijk uit Sicilie en de variaties verschillen per familie. Vanwege de vitaminen maak ik er altijd een frisse appelsla met een bite en een zoetje bij. Ik heb dit dus niet zelf bedacht, maar ben aan de slag geweest met mijn opschrijfboekje van verschillende eetervaringen tot ik mijn favoriet heb gecomponeerd..Ik zag ergens op het internet dat je heel leuke ribbelpasta kunt krijgen. Kies wel voor een dunne lintpasta, dikke deegvormen zoals macaroni, ravioli en dergelijke zijn te zwaar en compact. Ook makkelijk te maken als je tentkampeert. Omerta! … Lees verder »

• 
  Australische Aboriginal Bush Tucker steak met zelfgemaakte ketchup

  G'day mates! Mijn geliefde is Australier en woont in Melbourne. We hebben elkaar nooit in Australie of Nederland ontmoet, maar elders. Dit najaar (voorjaar daar) ga ik voor het eerst naar Aussieland om daar 3 maanden te blijven en de feestdagen door te brengen. Kun je je voorstellen, oud en nieuw op het strand bij 40 C? Ter voorbereiding dacht ik maar eens Australisch te leren koken. Dat kan dus niet echt in Nederland, tenzij je een gespecialiseerd restaurant bent dat zijn ingredienten overzees groot inkoopt. De meeste kruiden, specerijen, vruchten en groenten bestaan helemaal niet hier, vlees en vis zijn hier nauwelijks verkrijgbaar of staan zelfs op de lijst van beschermde diersoorten. Alleen de kangoeroe is hier vrijgegeven en vind je soms bij de poelier of supermarkt. Maar met wat gemodder kwam ik er toch uit. De speciale Australische smaak komt van een Aboriginal kruidenmix, de Bush Tucker mix, en ook de Tasmaanse bergpeper (een soort besjes die zoet beginnen en pittig eindigen) is hier verkrijgbaar. Online heb je het binnen een dag in huis via www.pit-pit.com  De Australiers hadden oorspronkelijk geen echte cuisine, de keuken was vanwege de Britse overheersing vrij pragmatisch Engels, flauw en vet. Later kwamen daar de invloeden van de Aboriginals bij, die gezorgd hebben voor het begrip 'barbie', de barbecue, omdat ze op open vuur roosteren. Dat is de Bush Tucker Outback keuken. Inmiddels zijn de omringende gebieden, zoals Azie en Polynesie, ook doorgedrongen en is Australisch eten multicultureel, exotisch en spannend. Maar ik wilde simpel beginnen met een beetje van alles wat. Engelse mash, Bush Tucker vlees, Aziatische groenten.
  
  Als je zelf de ketchup maakt, mag je ruim 2 uur aan de kooktijd toevoegen. … Lees verder »

• 
  Kamperen per voet of fiets deel 4. Culturele kaasfondu

  Als eenpanspot is kaasfondu natuurlijk ideaal op de camping. De benodigde hoeveelheden wegen weinig op je fiets of ruzak, en er valt ook weinig aan te koken. Kaasfondu bevat onnoemelijk veel eiwit en vet, wat de fietser of wandelaar hard nodig heeft. Koolhydraten en vitaminen vul je aan met de dippers. Voor de lekker is er natuurlijk de nodige alcohol in en omheen bij betrokken, als je niet drinkt kun je die vervangen door een restje melk, wat tinnetjes koffiemelk en/of wat water. Verkruimel een oud stukje brood als eventueel bindmiddel. De zelfgebouwde barbecue van (straat)stenen met hout of houtskool is heel handig, zet de pan dan op je visrooster. Maar je kunt hem ook maken op de gratis campingbarbecue als die beschikbaar is. Ik heb hem vaak gemaakt op mijn ene gaspitje. Kost wel een gasblikje extra, maar daar word je niet echt arm van.
  
  De gein is om hem helemaal locaal te maken. Dat betekent: op naar de kaasboer op de markt! Vraag gewoon wat de locale specialiteiten zijn. Dat verschilt in Nederland al enorm, maar in de mediterrane landen kunnen ze ook wat van kaas maken. Ik heb hem gemaakt van Spaanse queso manchego, van Zwitserse emmenthaler, van Franse comte en van Friese nagelkaas, om maar wat te noemen. De crux is om 3 of 4 verschillende soorten kaas te kiezen. Proef eerst van alles een stukje, je moet ze wel lekker vinden. Kies 1 harde, oude, droge, zoals manchego, old amsterdam of parmesan, die bevatten veel zout en kunnen lekker pittig zijn. Kies vervolgens 1 stevige (gaten)kaas, zoals gruyere of boerenkaas, die zijn vaak lekker zoet. Kies daarna je blauwe kaas, ze kunnen enorm van pit verschillen, ik vind roquefort met zijn stevige bite het lekkerst. Als je nog een 4e kaasje lust, kies dan iets zachts, romigs en niet al te nadrukkelijk, zoals een jonge brie of camembert. Wees voorzichtig met kruidenkaasjes, die gaan niet lekker samen met blauwschimmel.
  
  Voor 2 stoere fietsers of wandelaars heb je ongeveer 300 - 400 gram kaas nodig. Meer mag natuurlijk ook, voor een dag later in de soep of op de spaghetti. Maar onthoud wel dat 24 uur bewaren het maximum is zonder koelkast, en dan ziet hij er al niet meer lekker uit. Als je bij water kampeert, kun je de kazen in aparte plastic zakjes in een goed dichtgeknoopte, waterdichte plastic tas in het water hangen. Bijvoorbeeld aan een boom of onder een zware steen. Bederft de kaas toch, geen man overboord. De meeste kaasschimmels zijn niet levensbedreigend. Haal alles wat er niet fris uitziet eruit of snij de schimmel weg.
  
  Laat de kaasboer de hardere kazen raspen, die heeft daar een machine voor en het scheelt je uren werk.De zachte kazen smelten vanzelf wel.
  
  Als je niet vegetarisch eet, kun je ook dippen met stukjes worst, rolletjes gedroogde ham, spek of smak.
  
  Bron: de vele kaasboeren op Europese markten van Oost-Groningen tot Andalusie. … Lees verder »

• 
  Koshari, Kushery, Kosheri? Verrukkelijke Egyptische volksmaaltijd

  Koshari (of kusheri, kushary, kosheri). Net zoals de snackbar en stamppot bij ons, is het de nationale maaltijd van Egypte. Ik ben er een aantal malen geweest, korter of langer, als vakantieganger en als reisbegeleider, en koshari bepaalde zo'n beetje mijn dag. Koshari betekent vertaald: eind-van-de-maand-maaltijd. Hij is over de eeuwen ontstaan uit de restjes die mensen nog over hadden aan het eind van de maand, als het geld of salaris op was en er geen vers vlees, groente of vis meer kon worden betaald. In de laatste decades zijn dat vooral blikjes en pakjes overgebleven in het keukenkastje. En volgens mijn filosofie over koken en eten: de lekkerste maaltijden ontstaan uit armoede. Ondanks gebrek aan verse groente en eiwitten uit vlees en vis, is het toch volkomen volwaardig en bloedlekker. Koshari is echt volksvoer, je koopt het overal langs de weg voor een paar centen bij een kraampje, en je ziet alleen maar etende Egyptenaren op straat. In Cairo is het inmiddels een cultus geworden, veel dure restaurants bieden een soort koshari-deluxe aan waar je hem zelf samenstelt uit tientallen, en vaak niet-oorspronkelijke ingredienten. Maar dat haalt het nooit bij een geurend kraampje langs de weg waar mensen hem al 50 jaar maken. Het gerecht is tamelijk bewerkelijk, dus meer iets voor een lange, vrije zaterdag dan na een lange werkdag. Je kunt met de sauzen varieren van lekker mild tot tanden-uitvallend-pittig
  
  Als je niet vegetarisch eet, kun je het gerecht verrijken met bijvoorbeeld gewokte garnalen, visblokjes of vleesreepjes.
  
    … Lees verder »

• 
  Kamperen per voet of fiets deel 3. De wonderen van de droge worst

  Oh, nee! Sta je na een lange dag van backpacken of fietsen voor de gesloten deur van een winkeltje, supermarkt of campingwinkel. De route nam meer tijd in beslag dan je dacht, het dorpje waar je eindigt is geheel ontvolkt, restaurantjes zijn er niet en de camping is niets meer dan een grasveld met koude douche, zonder toezicht of andere gasten, het is koud of regent. Reuzenhonger. Dan komt het aan op je lang houdbare voorraad. Handig dus om met dit soort omstandigheden rekening te houden. Omdat je door de dag heen veel beweegt en energie verbruikt, is het belangrijk om je eiwitten, vetten en koolhydraten op peil te brengen. Niet altijd even gezond, slank of volwaardig, maar wel effectief en lekker. Wat ik altijd bij me heb is droge worst. Afhankelijk van het land kan die van alles zijn: salami, chorizo, bifi, groninger, van de super of de slager. Hang hem samen met je tros bananen aan je rugzak of fietstas, hij gaat weken mee, en je hebt al bijna een maaltijd. Wat ik ook altijd bij me heb is (stok)brood, bij voorkeur volkoren, whole grain of complet. Gewoon trouw iedere ochtend je broodje kopen bij de eerste bakker die je passeert en achter- of bovenop je bagage binden met een spinnetje. Soms eet je het niet, dan is het de volgende dag uitgedroogd en kun je het weggooien. Geeft niet, voor een paar eurocenten koop je iedere dag een nieuw, geef de rest aan de vogeltjes. Bovendien is het leuk om te knutselen met wat je hebt. Droge worst bevat enorm veel vet, eiwit en zouten. Bij veel lichaamsbeweging heb je die allemaal hard nodig. En afhankelijk van je voorraad komen er soms verrassend lekkere recepten uit. Het allergrootste voordeel van droge worst is dat hij bakvet vervangt door zijn hoge vetgehalte. Het tweede is dat hij zonder koken of toevoegingen al prima smaakt uit het vuistje met een stuk brood.  … Lees verder »

• 
  Kamperen per voet of fiets? Roel's ultra gevulde campingvis.

  Tijdens een te gekke kampeervakantie in de Pyreneeen moest ik tussentijds 3 dagen terug naar Nederland voor een werkafspraak. Gevlogen, autootje gehuurd, afspraak gehad en weer terug gevlogen. Eenmaal terug in Frankrijk kwam vakantiemaat Roel me afhalen op het vliegveldje en beloofde me een voortreffelijk avondmaal. En dat was het. Verse vis van de markt met een stevige vulling, en ik geloof dat we er rijst, stokbrood of campingafhaalfrietjes bij aten. Met een grote plastic fles wijn van de supermarkt. Zelden zo lekker en volwaardig gegeten, heerlijk in het gras op de grond, met een kaars en een brandend gasvuurtje, aan een snelstromende beek. … Lees verder »

• 
  Kamperen per voet of fiets? Ook dat wordt culinair genieten. Deel I

  Als raskampeerder werk ik al een paar jaar aan een lichtgewicht minikookboekje voor spartaanse kampeerders. De wandelaars en de fietsers. De backpackers en de bikers. Met een lichtgewicht minitentje en weinig plek voor kookgerei, laat staan zwaargewicht. Het valt nog niet mee om de juiste keukeninventaris te kiezen als je maar 2 fietstassen of 1 rugzak hebt en 30 tot 100 km per dag moet overbruggen. Maar zoveel lichamelijke inspanning vereist wel wat meer dan een pannetje soep uit blik en een stuk stokbrood. Met wat fantasie en economie kun je verrukkelijk culinair koken op je reizen. En waarom een papieren boekje uitgeven, als je tegenwoordig Smulweb kunt appen op je smartphone? Dus als je erop uit trekt in een goed seizoen, hier zijn de eerste tips en gerechten om zowel je lichaam sterk en in balans te houden, als lekker locaal en smakelijk te eten. Calorieen verbrand je wel, het gaat vooral om de brandstof van voldoende eiwitten en de juiste koolhydraten. Buitenlanden hebben vaak verrukkelijke marktjes vol verse groenten en fruit, dus de vitaminen glijden door de dag heen vanzelf naar binnen. Vers voedsel kun je heel handig bovenop je bagagedrager of rugzak binden met een spinnetje. Onthou wel dat je niets goed kunt houden, dus koop niet te ruim in. Heel soms heeft een camping een bewonerskoelkast, maar reken daar maar niet op. Denk per dag, wel zo lekker, en zo'n bezoekje aan een locaal winkeltje, markt of megasuper is een aangename tussenstop. Wacht niet te lang met inkopen, de kans bestaat dat je voor dichte deuren staat tegen het avondeten of op locale feestdagen als je voedsel het meest nodig hebt. Als je van alcohol of fris houdt: sjouw het niet mee, al dat blik en glas is veel te zwaar. Frankrijk Wijnland verkoopt uitstekende wijn in plastic flesjes of kartonnen dozen, en terrasjes zijn in veel landen spotgoedkoop. Dank aan fietsmaat Roel voor het meedenken en de creativiteit! … Lees verder »

• 
  Verrukkelijk kruidige aardappelsalade met aardappel als hoofdpersoon

  Slanke, geurige, eerlijke, pure aardappelsalade waarin de aardappeltjes niet verstopt worden onder vette roomsauzen en calorierijke spekjes en dergelijke. Je ziet en proeft de ware smaak van de aardappel, die versterkt wordt door een berg aan subtiele verse kruiden, groenten en een heerlijke Franse vinaigrette. Kies een mooi nieuw, sterk smakend, vastkokend (kriel)aardappeltje dat je in de schil kunt koken. De groentenjuwelier kan je hierin advies geven. … Lees verder »

• 
  Hazenrugfilet met zwammen, port, basilicum en zwarte tagliatelle

  Wild! Ik denk het lekkerste vlees dat er is. Van zwijn tot eend, van haas tot hert. Dit is dus een recept voor de najaarsdagen, maar oh zo lekker om je er in het voorjaar al op te verheugen. Het is de klassiek Franse manier van hazenrugfilet bereiden, maar met een Mediterrane toets van paddestoelen, lichte room en spannend uitziende lintmacaroni. … Lees verder »

• 
  Ovenschotel gehaktrijst, zuidvruchten en amandelen

  Mijn vader was een wereldreizend amateurkok en componeerde deze ovenschotel van bestaande Mediterrane gerechten met licht Aziatische toets. Ik maak en eet hem al 40 jaar en hij is een makkelijk en oorverdovend succesnummer als je (veel) eters hebt. Gewoon de hoeveelheden aanpassen. Voor al dat gehak, gesnij en gepers moet je wel een half uurtje voorbereidingstijd rekenen. … Lees verder »

Koshari heeft nog geen restaurantrecensies.

Koshari heeft nog geen artikelen geschreven.