Smulweb Blog

Het Gastvrijheidsgilde houdt maandag 2 april de Dag van de Gastvrijheid. De jaarlijks terugkerende middag heeft dit maal als thema 'Gastvrijheid: kunst of kunstje?'. Doel van de dag en van het Gastvrijheidgilde is het gastvrijheidsvak in de horeca op een hoger niveau te tillen. Het thema van dit jaar moet richting geven aan de verbetering van de professionele gastvrijheid in de horeca, zo laat president Thérèse Boer van topzaak De Librije in Zwolle weten.

Discussiëren
De Dag van de Gastvrijheid wordt gehouden in Schouwburg De Kring is Roosendaal en begint om 13.00 uur. Sprekers zijn Maarten Poels, branchemanager Horeca & Catering van Tempo Team, voormalig horecamanager Raymond Zuure, journalist Hans Steenbergen van Misset Horeca en Ferdie Olde Bijvank, secretaris van het Gastvrijheidgilde.

Met de eerder genoemde sprekers vindt De Nationale Gastvrijheidsdiscussie plaats. Gasten kunnen hierbij discussiëren met de sprekers. Verder biedt de Dag van de Gastvrijheid de mogelijkheid om te netwerken en bij te praten met vakbroeders.

Een wijn kan heel anders overkomen, wanneer de temperatuur anders is. Peter Klosse van Hotel Gastronomique De Echoput (Hoog Soeren) heeft wel eens een test gedaan. Hij liet een wijn op verschillende temperaturen proeven en vroeg aan de cursisten welke wijn ze het lekkerst vonden. Het scheelde maar 2 graden Celsius en toch werd door de cursisten niet herkend dat het om dezelfde wijn ging. Ze hadden een voorkeur voor een van de wijnen. Een koel geserveerde wijn zal doorgaans een minder sterke geur hebben en te warm geserveerd kunnen ze log overkomen. Wanneer een wijn weinig geur heeft dan kan het geuren worden gestimuleerd door de wijn te walsen en tegelijkertijd het glas in beiden handen te houden om de wijn zodoende wat op te warmen. Soms moet er gewoon worden gewacht, omdat de wijn wat lucht nodig heeft om zich te openen. Het decanteren van de wijn is een maatregel om dat proces te versnellen. Direct na het openen kan de wijn hard overkomen, maar eenmaal op adem en op temperatuur gekomen zeer aangenaam zijn.Wijnen met een hoog zuurgehalte kunnen erg zuur overkomen als de wijn te warm wordt gedronken. Koeler serveren zal deze wijnen beter tot hun recht doen komen. Het omgekeerde kan ook gebeuren. Bij een lager zuurgehalte zal een wijn lekkerder zijn als deze warmer wordt geserveerd, omdat de smaak dan wat meer naar voren kan komen. Wijnen met zowel een hoog zuurgehalte als een hoog zoetgehalte lopen het risico dat bij een hoge temperatuur de zoetsmaken gaan overheersen. Zoete wijnen met een hoog zuurgehalte, bij koel serveren worden de suikers minder sterk. Dit heeft een sterker effect dan de zuren, waardoor de wijn toch zuurder lijkt. Deze twee laatste beweringen staan haaks op elkaar. Wat wil je bereiken dat de wijn zoeter gaat smaken of juist iets frisser en zuurder. Soms afhankelijk in combinatie met het eten.In veel wat oudere boeken staat dat stevige rode wijnen het best geschonken kunnen worden bij kamer temperatuur. Tegenwoordig worden onze woonkamers vaak tot over de 20°C gestookt, maar onze voorouders stookte niet warmer dan 18°C. Deze temperatuur wordt dus bedoeld met kamertemperatuur.Ik heb een aantal boeken nageslagen en gekeken wat hun adviezen zijn voor de serveertemperatuur. Bij de meeste kwamen de adviezen behoorlijk overeen, het scheelde vaak maar 1 à 2 graden. De ene splitste het meer uit, dan de anderen. Daarom is het ook wat moeilijker om ze met elkaar te vergelijken. Toch heb ik een poging gedaan.

Ergens in het Spaanse Roses ligt een restaurant met een korte naam en een buitengewone reputatie: El Bulli. Een restaurant waar ik nog nooit ben geweest en waar ik waarschijnlijk niet op korte termijn zal komen, maar wat me enorm boeit, misschien juist door de gedrevenheid van haar chef, Ferran Adri. Een korte zoektocht op internet leert dat je bij El Bulli maar voor één ding komt, namelijk de smaaksensatie van de bijzondere gerechten. Het restaurant zelf is eigenlijk niet de moeite en vooral van buiten lijkt het geenszins op een toprestaurant. El Bulli is niet zomaar een toprestaurant, maar sinds het in 2006 The Fat Duck van de eerste plaats verstootte, hét toprestaurant.

Als je er plezier in hebt om je groenten op een deskundige manier klaar te maken,neem dan een goed scherp mes, leer hoe het te gebruiken en houdt het scherp. Het meest gebruikte keukenmes is het koksmes. Gebruik altijd een mes met een goed snijvlak zijn ook geschikt. Koksmessen bestaan in verschillende lengten: een lengte van ongeveer 25 centimeter is voor huiselijk gebruik goed genoeg.Het koksmes is vaak gemaakt van gewoon staal in plaats van roestvrij staal. Stalen messen zijn makkelijker te slijpen dan roestvrij stalen,maar daar staat tegenover dat roestvrij staal langer scherp blijft. Het heeft ook het voordeel dat het niet reageert op zuren in bepaalde voedingsmiddelen. Dit is vooral belangrijk als je met fruit en tomaten werkt. Om te snijden heb je een mes nodig, een ondergrond op een prettige hoogte, iets om te snijden, een vast ritme in de snijhand en een open oog op de sturende hand gericht. Oefen eerst rustig en gelijmatig en scherp regelmatig je mes. Ook al snij je niet precies op de hieronder beschreven manieren, dan krijg je in elk geval een idee van de mogelijkheden die er zijn. We gaan er hier even vanuit dat je met rechts snijdt, waarbij de linkerhand stuurt. Als je handen maar de gelegenheid krijgen kunnen ze zelf tamelijk goed 'kijken', je hoeft je ogen dus niet zo in te spannen. Met de rechterhand zijn we over het algemeen erg handig en met onze linkerhand wat minder. De sleutel voor snel, efficient en moeiteloos snijden is dus eigenlijk: de linkerhand oefenen in het vasthouden, leiden en manipuleren van de groenten. Terwijl ze tevens het mes leidt met de bovenste knokkel van de middelvinger.Plaats je linkerhand bij het snijden als volgt: elke vinger is gebogen en de vingertoppen zijn zorgvuldig naar binnen gevouwen. Zo kunnen de vingertoppen niet met het mes in aanraking komen! De duim en de pink pakken meestal de zijden van de groenten vast, terwijl de andere drie vingers bovenop rusten. De bovenste knokkel van de middelvinger is de geleider van het mes, die steekt dus verder naar voren dan de rest van de linkerhand.Houd je rechterhand stil. Deze snijdt alleen maar, steeds geleid door de knokkel van de middelvinger van de linkerhand. De linkerhand kan over de groenten naar achter schuiven, maar ze kan ook bij elke snee de groenten zelf naar voren schuiven, terwijl ze in dezelfde stand blijft. Vooral bij het snijden van groene groenten als peterselie, prei en andijvie moet de linkerhand de groenten goed bij elkaar houden zo dat ze beter gesneden kunnen worden. Hou met je rechterhand het mes vast. Pak de uiteinden van het snijvlak vast met je duim en wijsvinger en hou met de rest van de hand het handvat vast. Probeer het gewoon even. Een lichte beweging met de pols en vingers regelen de beweging van het mes.

Toen ik net met koken begon en me er echt voor ging interesseren, keek ik zo veel mogelijk programma's met Jamie Oliver. Jamie is echter al een tijdje niet meer op onze televisie te zien geweest. De laatste keer dat ik een programma van hem zag, was op een zondagochtend in Berlijn. Het was goed weer, we zaten op de hotelkamer en wilden dus zo snel mogelijk naar buiten. Thuis voeren Herman den Blijker en Gordon Ramsay de culinaire TV-boventoon. Oké, Life & Cooking probeert het leuk, is gezellig, maar het is geen culinair programma. Herman den Blijker is steeds meer de restaurants gaan doen, Gordon Ramsay pakt naast de restaurants ook de keuken mee. Elk leuk op zijn eigen gebied, maar Ramsay wekt meer mijn culinaire interesse. Kort, bondig en zonder poespas de mooiste gerechten maken en laten mislukken door anderen. Hell's Kitchen is leuk, The F Word nog veel leuker. Vooral door de keuken- en minder de restaurantfocus.

Gordon Ramsay, een intrigerende man.
Ramsay is geboren in Schotland (1966). Hij groeide op in Stratford-upon-Avon (Groot-Brittanië). Hij had een start gemaakt met wat een succesvolle voetbalcarrière kon worden (hij werd ontdekt door een scout van de Schotse voetbalclub Rangers FC en werd al op zijn twaalfde een professionele speler), toen het noodlot toesloeg door een een niet meer genezende knie blessure.

Achteraf misschien wel zijn geluk. Hij storte zich vol overgave op een andere bezigheid: het koken. Uit diverse interviews blijkt dat zijn interesse voor koken ook echt pas toen begon. Op zijn negentiende werkte hij met verschillende koks in verschillende restaurants. Eerst met Albert Roux in Londen en daarna met Guy Savoy en Joel Robuchon in Parijs totdat hij chefkok werd in het nieuwe restaurant Aubergine in 1993, het jaar dat hij 27 werd. Zo rond 1996 werd dat restaurant beloond met 2 Michelinsterren.

Na een geschil met het management van het restaurant opende Ramsay in 1998 zijn eigen restaurant in de Londense wijk Chelsea. Al in 2001 kreeg dit restaurant zijn derde Michelinster, wat Ramsay de eerste kok uit Schotland maakte die dit ooit had bereikt.

Vanuit zijn eerste restaurant breidde zijn imperium zich snel uit, te beginnen met Petrus in Knightbridge Londen. Een restaurant dat bekend is geworden doordat 6 bankiers er voor maar liefst £44,000 aan wijn uitgaven in 1 maaltijd in 2001.

Na dit restaurant opende hij restaurant Amaryllis in One Devonshire Gardens in Glasgow, dat inmiddels al gesloten is. Later Gordon Ramsay in Claridge's, het luxe hotel in Mayfair, centraal Londen. Ramsay heeft nu ook al een aantal restaurants buiten Engeland te beginnen met Verre in Dubai, VAE, Gordon Ramsay at Conrad Tokio en Cerise by Gordon Ramsay beide geopend in 2005 in Tokio. In oktober 2006 is zijn nieuwste restaurant Gordon Ramsay at the London geopend in New York. Gordon Ramsay is één van de slechts 3 chefs die een restaurant bezitten in Engeland dat 3 Michelinsterren heeft.

Naar verluidt staat een restaurant in Amsterdam ook hoog op zijn verlanglijstje.
In het Nederlands:
100% Ramsay
Gordon Ramsay, De Autobiografie
Gordon Ramsay, Desserts Van Een Meesterchef
Gordon Ramsay, Passie In De Keuken
Gordon Ramsay, Creaties Van Een Meesterchef
Gordon Ramsay Maakt Het Makkelijk
Gordon Ramsay, Keukengeluk

In het Engels:
Gordon Ramsay's Just Desserts
Gordon Ramsay's Hot Dinners
Gordon Ramsay's Sunday Lunch
Gordon Ramsay's Cool Sweets
Gordon Ramsay's Chefs Secrets
Gordon Ramsay Makes It Easy
Gordon Ramsay's Passion for Flavour
Gordon Ramsay's Secrets
Gordon Ramsay's Passion for Seafood
Humble Pie
A Chef For All Seasons
Kitchen Heaven
In The Heat Of The KitchenGordon Ramsay at Royal Hospital Road (drie Michelinsterren)
Gordon Ramsay at Claridge's (één Michelinster)
The Boxwood Cafe at the Berkeley Hotel
The Connaught Hotel (één Michelinster)
The Savoy Grill (één Michelinster)
Banquette at the Savoy Grill
Petrus at the Berkeley Hotel (twee Michelinsterren)
Gordon Ramsay at Conrad Tokyo
Verre at the Hilton Dubai Creek
Maze
La Noisette (één Michelinster)www.gordonramsay.com

Veel gerechten worden onterecht overgoten met een saus, waardoor de smaak van het gerecht teniet wordt gedaan. Een saus kan echter, op de juiste manier gebruikt, een welkome toevoeging zijn aan een gerecht. Hieronder vind je de basis voor diverse sauzen en dressings. Veel sauzen zijn afgeleid van deze sauzen. De basis van veel sauzen (en soepen) is roux, vandaar dat we dit artikel beginnen met een stukje over roux. Het wordt namelijk ook gebruikt in veel van de basissauzen die je verderop vindt. Gelukkig is het maken van roux iets dat eigenlijk niet kan mislukken. Het belangrijkste is dat je in de gaten houdt dat het gewicht aan bloem en boter gelijk moet zijn. Hoeveel vocht je er daarna bij doet, hangt ook een beetje af van wat je er verder mee wilt. Voor een gebonden soep gebruik je 30 tot 50 gram boter en bloem per liter bouillon, voor een halve liter saus 40 tot 50 gram boter en bloem . Wil je een dikke saus, dan gebruik je 60 gram.

De variantie in de verschillende roux zit hem vooral in de temperatuur van de boter en hoe bruin je de bloem laat branden.

De meestgebruikte roux is de zogenaamde blanke roux. Je smelt de boter en voordat deze echt verkleurt, voeg je de bloem er in een keer bij. Roer het mengsel op laag vuur met een spatel tot een papje. Laat de bloem onder voortdurend roeren enkele minuten garen. Voeg dan het afgemeten (koude of warme) vocht toe. Probeer niet te veel vocht ineens toe te voegen. Blijf roeren om klontjes te voorkomen. Als de vloeistof helemaal is opgenomen, giet je weer een kleine hoeveelheid vloeistof erbij. Herhaal dit tot de gewenste dikte. Wacht wel iedere keer tot de vloeistof helemaal is opgenomen en heeft geprutteld.

Gebruik voor 1 liter saus 100 gram boter en 100 gram bloem (blanke en blonde roux). Voor bruine roux moet je 200 gram van elk gebruiken.

Blanke roux
Smelt de boter in een pan maar laat ze niet heet worden. Doe de bloem ineens bij de boter. Roer het mengsel met de garde goed door elkaar. Laat 2 a 3 minuten koken.

Blonde Roux
Ga te werk als bij de blanke roux, maar laat op heel zacht vuur de roux langer koken totdat zij begint te kleuren.

Bruine Roux
Ga te werk als bij de blonde roux, kook de roux echter door totdat ze hazelnootbruin is. Het is voor de smaak en de bindkracht van de roux van het grootste belang, dat dit koken zeer langzaam geschiedt. Ben ook niet bang als in de eerste 10 minuten nog geen verkleuring optreedt. Het maken van een goede bruine roux mag gerust een uur duren.Een ander ingrediënt dat je veel vindt in sauzen is de zogenaamde mirepoix. Er zijn enkele varianten.

Magere mirepoix
In grove dobbelsteentjes gesneden, uien, wortelen en peterseliestengels laten gaarstoven in boter met een takje tijm en laurier, zonder te laten kleuren. Voor braadjus en basissauzen.

Vette mirepoix
Een magere mirepoix plus in dobbelsteenjes gesneden magere spek. Voor braadjus en basissauzen.

Mirepoix Bordelaise
In zeer fijn gesneden dobbelsteentjes gesneden uien, selder, sjalotten, wortelen en peterseliestengels. Dit alles in boter laten gaarstoven, met een weinig tijm en laurier, tot volledige verdamping. Gebruik voor rivierkreeftjes (écrevisses) à la bordelaise.

De Matignon
In 'paysanne' gesneden uien, wortelen, selder en rauwe ham. Dit alles in boter laten gaarstoven met tijm en laurier. Nadien déglaceren met madeira-, witte of portowijn. Om de stukken te bedekken gedurende het braiseren.De basis van de bechamelsaus is melk in combinatie met een blanke roux. Voor een liter melk heb je 130 gr. blanke roux nodig. Een aromatische bechamelsaus bereiden neemt de nodige tijd in beslag.
Ingrediënten: 1 liter melk - zout - 1 ui - tijm - peperkorrels - nootmuskaat - 130 gram blanke roux.
Je brengt de melk in een pan aan de kook en voegt er zout, gesnipperde ui, tijm, peperkorrels en nootmuskaat aan toe. Dit laat je een uur op zacht vuur koken, waarna je de saus zeeft. Vervolgens bereid je de roux en voeg je er, zoals bij het recept voor blanke roux beschreven, langzaam de melk aan toe.
Het kan natuurlijk ook sneller, maar de aromaten (ui, zout, peperkorrels, tijm en nootmuskaat) blijven gehandhaafd. Laat de melk dan maar 10 min. op zacht vuur koken. De smaak is dan minder intens.Ingrediënten voor deze saus: 125 gr. blonde roux - 1,5 liter heldere blanke kalfsfonds - zout - peper.
Je vermengt de blonde roux met de kalfsfond en zorgt dat je een glad mengsel krijgt. Dit breng je al roerend aan de kook. Je laat de saus zachtjes koken gedurende een half uur. De veloutesaus zeef je vervolgens door een neteldoek of fijne zeef en je blijft roeren tot ze volledig afgekoeld is. Om de smaak nog te verfijnen voegt men er dikwijls champignonkooknat bij.Ingrediënten voor deze saus: 500 gr. tomatenpuree of 1,5 kg verse tomaten - 100 gr. magere spek (in dobbelsteentjes) - mirepoix van 50 gr. wortelen en 50 gr. uien - tijm - laurier - 1 knoflookpitje - 25 gr. Boter - 35 gr. bloem - zout - peper en suiker - 1 liter blanke fonds.
Laat de dobbelsteentjes spek, de mirepoix van uien en wortelen, het geplette knoflookpitje, de tijm en laurier uitzweten in een kom. Bestrooien dit met de bloem en meng het geheel tot een blonde roux. De tomatenpuree (of verse tomaten) toevoegen, bevochtigen met blanke fonds en kruiden met zout, peper en een snuifje suiker. Breng het geheel langzaam aan de kook, doe het deksel op de pan en laat dit ongeveer anderhalf uur zachtjes koken. Vervolgens door een fijne zeef of neteldoek zeven.Ingrediënten voor 1 liter saus: 65 gram bloem - 65 gram boter - 2,2 liter bruine fond - 50 gram wortels (in grove stukken) - 30 gram uien (in grove stukken) - 30 gram buikspek in kleine dobbelsteentjes - 1 takje tijm - 1 laurierblaadje - 1 deciliter witte wijn - 1/2 kilogram verse tomaten of 125 gram tomatenpuree.
Maak van boter en bloem een bruine roux. Maak van de groenten, zonder de tomaten, en het spek een mirepoix (= in blokjes gesneden groenten die in boter aangebakken worden) en braadt deze even aan. Voeg de tijm en het laurierblad toe en blus af met de witte wijn. Giet de fond (= sterk ingekookte bouillon) op de roux, roer goed en voeg er dan de mirepoix bij, waarna het geheel twee uur zachtjes moet koken. Schep er intussen regelmatig het vet af. Passeer de saus door een zeef en laat ze weer twee uur koken. We passeren weer en laten de saus een nacht afkoelen. De volgende dag voegen we de in stukken gesneden tomaten toe of de tomatenpuree en laten de saus weer twee uur koken. Passeer de saus weer door de zeef en laat ze afkoelen. Men kan de saus in de koelkast geruime tijd bewaren.Ingrediënten: 1 deciliter water - 1/2 deciliter azijn - 5 eidooiers - 500 gram boter - zout - citroensap.
Neem een azijn van uitstekende kwaliteit. Voeg deze bij het water in een pannetje, geef er een snuifje zout bij en reduceer het tot 1/4. Laat even afkoelen en zet dan de pan au bain marie. Smelt de boter. Voeg de eidooiers bij het vocht en klop au bain marie totdat de dooiers gaan binden. Geef er dan onder voortdurend kloppen de boter bij beetjes bij. Er moet een dikke mayonaiseachtige saus ontstaan. Geef er af en toe een klein beetje koud water bij, in totaal 3 eetlepels. Als alle boter is opgenomen maken we de saus af op smaak met wat zout en citroensap. Let op dat de saus niet te heet wordt anders schift ze onherroepelijk.Bearnaise wordt typisch bij geroosterde vleessoorten gegeten.
Ingrediënten: 1 deciliter water - 1 deciliter dragonazijn - 7 peperkorrels - 4 eidooiers - 3 sjalotjes - 1 blaadje laurier - 300 gram boter - dragon - kervel - zout - peper - cayennepeper - worcestersaus.
Breng het water met de azijn aan de kook. Maak ondertussen de sjalotjes schoon en hak ze fijn. Kneus de peperkorrels. Voeg de sjalotjes, peper en laurier bij het vocht en laat het tot eenderde reduceren. Passeer het vocht door een zeef en laat het wat afkoelen. Voeg er dan de dooiers bij. Smelt de boter maar laat ze niet heet worden. Zet de pan met de eidooiers au bain marie. Klop de saus met de garde totdat de dooiers iets gaan binden. Voeg dan onder stevig kloppen langzaam de gesmolten boter toe. Er moet nu een dikke saus ontstaan, die de consistentie van een mayonaise heeft. Wees voorzichtig met het vuur, want iets te veel warmte doet de saus schiften. Hak de dragon en de kervel fijn. Voeg deze bij de saus en breng deze verder op smaak met zout, peper, cayennepeper en worcestersaus.Ingrediënten: 3 eidooiers - 1/2 liter olie - 1 dessertlepel mosterd - 1 citroen - azijn - worcestersaus - zout - peper.
Meng de dooiers met de mosterd in een kom. Giet er, in het begin zeer voorzichtig, olie bij, onder voortdurend roeren. Wanneer de dooiers zijn opgenomen en de saus bindt, kan men iets sneller olie bijgeven. Wanneer de saus te dik wordt slappen we ze af met citroensap en azijn. Wanneer alle olie op is, voegen we nog citroensap of azijn toe tot de oliesmaak verdwenen is. Breng de mayonaise, die een stevige dikke massa moet vormen op smaak met zout, peper en worcestersaus.Ingrediënten: 5 deciliter olie - 2 deciliter azijn - 2 eetlepels kleine kappers - 50 gram peterselie - 40 gram gehakte kervel, bieslook en dragon - zout - peper - 70 gram gesnipperde ui.
Meng de verschillende ingrediënten goed door elkaar. Overigens bestaat de klassieke bereiding van vinaigrettesaus enkel uit olie, azijn, zout en peper, alles goed gemengd.De klassieke salade wordt van oudsher bereid met slasaus, olie of azijn. Met deze dressings kun je eindeloos variëren. Wil je het extra makkelijk maak dan een flinke voorraad basisvinaigrette die je (in een glazen bokaal) in de koelkast bewaart. Schud telkens krachtig voor gebruik, giet de gewenste hoeveelheid uit en breng op smaak met verse kruiden of andere smaakmakers. Plaats de rest terug in de koelkast.

Sinaasappel sesamdressing
Dit heb je nodig: 3 el vers geperst sinaasappelsap, 4 el arachideolie, 2 el geroosterde sesamzaadjes, peper en zout.
Zo maak je het: doe alle ingredienten in een jampotje met schroefdeksel en schud krachtig, breng op smaak met peper en zout en plaats in de koelkast.

Basisvinaigrette
De magische verhoudingen voor de perfecte vinaigrette zijn de volgende: 1 dl azijn of citroensap, 3 dl olie, 1 el mosterd, peper en zout.
En zo lukt het altijd: begin met azijn/citroensap, peper en zout; roer flink tot het zout opgelost is; roer er ook de mosterd doo; schenk er als laatste de olie bij, al roerend en in een dun straaltje, zodra de dressing mooi gaat binden: klop de dressing eventueel extra luchtig met de staafmixer.

Geroosterde knoflookvinaigrette
Besprenkel 6 teentjes ongepelde knoflook met olijfolie en rooster deze in de oven gaar.
Duw de teentjes uit hun schil, bestrooi met een mespunt oregano en voeg bij de basisvinaigrette. Bewerk even met de staafmixer.

Yoghurtdressing met verse koriander
Dit heb je nodig: 1 dl volle yoghurt; een mespunt geraspte citroenschil; 1 el vers citroensap; 2 el fijngesnipperde korianderblaadjes; 2 el olijfolie; peper en zout.
En zo maak je het: roer het citroensap en rasp van de citroenschil door de yoghurt; breng op smaak met peper en zout; en vlak voor het gebruik de verse koriander door je dressingGeorges Auguste Escoffier (Villeneuve-Loubet, 28 oktober 1846 - Monte Carlo, 12 februari 1935) was een Franse chefkok. Hij werd vooral bekend vanwege zijn culinaire genialiteit en zijn hervormingen in de organisatie van grote keukens.

Escoffier was chefkok in Parijs en diverse luxueuze hotels in Europa, in het bijzonder in Londen. Hij kreeg de meeste eer door zijn boek Le Guide Culinaire. Dit boek heeft de oude Franse klassieke kookstijl (la cuisine classique) hervormd. De grootmeester Auguste Escoffier legde de fundamenten voor de hedendaagse Franse kookkunst. Toen Escoffier bezig was met zijn boek ging hij uit van de oude Franse kookstijl. Hij zette echter het oude pompeuze en wat smakeloze uit de kookkunst opzij en introduceerde specialiteiten van andere landen. Daarmee was hij de grondlegger van de internationale kookkunst, een belangrijke ontwikkeling, die tegenwoordig als een deel van de Franse kookkunst gezien wordt. Marie-Antoine Carême was de kok van koningen, Auguste Escoffier was koning van koks. De eveneens zeer bekende Franse kok Bocuse uit Lyon heeft de stijl van Escoffier verder ontwikkeld.

Als er iets is waar toch heel veel ouders tegenaan kijken dan is dat het vieren van de verjaardag van hun kroost.

Misschien omdat het om kinderen gaat en ze op zien tegen een hoop 'onhandelbare' ukkies om zich heen. Dat heeft als gevolg dat ze hun huis ontvluchten en naar de bioscoop gaan of naar een zwembad. Lekker makkelijk. Ik vraag me dan altijd af: zou je dat met je eigen visite ook doen? ''Vrienden, volgende week ben ik jarig en daarom gaan we gezellig met z'n allen naar het tropisch paradijs een kilometer of 25 verderop. Scheelt mij een hoop rotzooi en gesjouw''.

Het kan natuurlijk ook zijn dat ze zelf héél goede herinneringen hebben aan hun eigen verjaarsfeest vroeger en gunnen ze hun kind ook zulke goede terugblikken. Met als gevolg dat er, in mijn ogen, al gauw te veel in een dag wordt gestopt. We beginnen met snowboarden op een van de kunstsneeuwbanen hier in de buurt, daarna gaan we bowlen en als afsluiting nog even naar een hamburgerketen.

Als moeder van twee, inmiddels grote, dochters zag ik de lat hoger en hoger gelegd worden. Want hoe kon je het feestje overtreffen van Kevin of Esmeralda? En niet alleen dát maar ook waar haal ik het geld vandaan??De oplossing was de meer dan goede herinnering die ik aan mijn eigen kinderfeestjes had overgehouden, namelijk een ouderwets thuis-feest. Dat an sich was al een schot in de roos want kinderen van deze tijd wisten niet eens dát je een feest ook gewoon in je eigen huiskamer of tuin kon vieren.

Het eerste feest met het thema circus beviel goed, in zo verre dat de kinderen zich enorm amuseerden maar ook binnen no-time zo uitgelaten raakte van al het leuks dat hen werd aangeboden dat ík bijna stond te gillen. Mijn schoonzusje die hielp, een kleuterjuf, bood me de oplossing: biedt spelletjes aan maar óók rust. Dus las zij de kinderen voor uit Jip en Janneke.

En zo ontstond mijn concept voor kinderfeestjes. Het zal niet uniek zijn maar wel erg handig.
Een feest heeft een thema nodig én een bijpassend verhaal. Want Jip en Janneke is en blijft een leuk boek maar heeft niet altijd binding met het geboden thema. Dus liet ik mijn kinderlijke fantasie weer bovendrijven en verzon verhalen van drie á vier hoofdstukken.

Daarnaast verzin je spelletjes die min of meer in verband staan met het onderwerp. De bibliotheek heeft veel op dat gebied en ook het internet is een onuitputtelijke bron. Ouderwetse spelletjes in een nieuw jasje: kinderen smullen ervan. Zo kennen niet alleen kinderen het ouderwetse ezeltje-prik al niet meer maar ook van ouders krijg ik vaak de vraag wat de spelregels zijn van dit doodeenvoudige vermaak.

Het leuke van je eigen themafeest dat is dat je het zo duur of goedkoop kunt maken als je zelf wilt zónder af te doen aan de inhoud. Vier je bijvoorbeeld een piratenfeest dan kan je in een feestwinkel ooglapjes kopen. Maar met een zwart schmink,- of oogpotlood bereik je hetzelfde effect. De vleugeltjes voor een elfje zijn bij H&M zó te koop maar met een wegwerp kledinghanger en een witte panty én wat creativiteit maak je ze zélf. Een taart kan van de patisserie komen maar zelf iets bakken óf de kinderen tijdens het feest láten bakken én versieren, geeft ook veel voldoening.Rest alleen nog een goede voorbereiding. Want wanneer verstuur je de (zelfgemaakte) uitnodigingen, wát moet je allemaal aanschaffen om de spelletjes en knutselwerken uit te kunnen voeren náást het nodige traktement zoals chips, snoepjes en limonade? En wat moet je klaarzetten op het juiste moment tijdens het feest. Wat moet je van te voren a maken om het in goede banen te geleiden.

En dat brengt mij bij de derde reden waarom een kinderfeestje stress kan opleveren. Misschien wel omdat de tijd ontbreekt voor een goede voorbereiding.En daar kan ik je misschien dan toch nog helpen. Ik heb namelijk mijn feesten niet alleen voor mijn eigen dochters geschreven maar ik heb ze ook op het internet geplaatst. Waarbij ze zo'n doorslaand succes waren dat ik zelfs thema's voor andermans kinderen maakte. Die feesten verkoop ik via mijn website www.feestjessite.nl.

Omdat april een feestelijke maand is voor Smulweb, heb ik besloten dat de leden die tijdens die maand een bestaand feest bij me kopen het kunnen aanschaffen, onder vermelding van hun inlognaam, voor slechts €18,00 i.p.v. €21,50.
Voor het schrijven van een uniek script is deze korting helaas niet mogelijk.

Vooral oma heeft er vaak boeken vol mee: keukentips. En als ze het niet in boeken of schriften heeft staan, dan heeft ze het wel van haar moeder. Van die handige weetjes die het koken net even makkelijker maken. We hebben er een aantal bij elkaar gezocht voor je. Voeg aan het kookwater van de aardappelen een klontje margarine toe, dan zijn ze eerder gaar. Doe het zout er dan pas op het laatst bij. Om de smaak van oude aardappelen te verbeteren wordt wel eens een klein schepje suiker bij het kookwater toegevoegd.

Kook je de aardappelen in de schil, laat ze dan even schrikken in koud water als ze gekookt zijn. De schil gaat er dan gemakkelijker van af. Het schillen van rimpelige aardappelen gaat een stuk beter als je ze van te voren even in koud water laat staan.

Maak je een aardappelsalade, zet dan de aardappelen op met kokend water en laat ze niet helemaal gaar worden. Voeg de dressing voor de salade toe als de aardappelen nog niet helemaal afgekoeld zijn, om de smaak van de dressing er beter in te laten trekken. Wil je krokant gebakken aardappelen hebben, bestrooi ze dan halverwege het bakken met een beetje bloem.Is de andijvie wat slap geworden, snijd dan een stuk van de steel af en leg de kroppen enige tijd (niet onder) water. De groente wordt dan weer fris. Ook bij sla is dit een goede methode. Als je van te voren de andijvie hebt gesneden en niet wilt dat deze gaat verkleuren, sprenkel dan wat azijn of citroensap over de groente.Gebruik voor het bakken van bananen liefst echte bakbananen. Zijn die niet te krijgen, neem dan gewoon onrijpe bananen. Wil je bananen in een bowl of vruchtensalade verwerken, leg de gesneden plakjes dan even in citroen of sinaasappelsap. Ze behouden dan hun gele kleur.Giet bij het koken van bloemkool een scheutje azijn in het water, de bloemkool blijft dan mooi wit. Een schepje suiker heeft hetzelfde resultaat. Is de bloemkool door het bewaren geel geworden, giet dan een flinke scheut melk bij het kookwater, de bloemkool wordt dan weer mooi wit.

Wil je de nare lucht voorkomen bij het voorkomen bij het koken van bloemkool, leg dan een sneetje brood op de kool.Voeg bouillonblokjes pas op het laatst aan uw soep of saus toe. Als ze meekoken verliezen ze hun aroma.Voeg om de vruchten hun frisse kleur te laten behouden een paar druppels citroensap toe, dit geeft ook een frisse smaak. Als je aardbeien toe wilt voegen aan de bowl, doe dit dan vlak voor het serveren. Anders gaat alles verkleuren.Snijd de stelen wan de broccoli kruisgewijs in tot boven aan toe, de steel is dan net zo gaat als de bloemen.Besprenkel oud brood met wat water en leg het een minuut of vijf in de oven.Bestrijk de cake, voordat deze de oven ingaat, met een beetje melk. De cake krijgt dan een mooi korstje. Zet onder de bakplaat in de oven een bakje water om aanbranden van de cake te voorkomen. Snijd verse cake en ook ander gebak met een warm mes.

Leg bij het bakken van cake een met vet bestreken stuk vetvrij papier op de bodem va de vorm, de cake laat dan gemakkelijker los. Zit de cake nog vast, zet dan de vorm even op een natte doek. Haal de krenten en rozijnen die u aan de cake wilt toevoegen even door de bloem, dit voorkomt dat ze naar de bodem zakken.Maak champignons het liefst schoon met een kwastje. Bedruppel de champignons voor het bakken met een beetje citroensap om verschrompelen te voorkomen. Wil je dat de champignons niet slinken bij het bakken, leg ze dan van te voren in een schaaltje met kokend water en droog ze af met keukenpapier.Citroenen geven meer sap als je ze van te voren even op de verwarming of in de oven legt (niet te warm natuurlijk). Heb je maar een paar druppeltjes nodig, prik dan met een cocktailprikker een gaatje in de citroen en u kunt het nodig sap er uit persen, zonder de citroen open te snijden. Leg uitgedroogde citroenen een tijdje in lauw water om ze weer wat sappiger te krijgen.Groenten mogen nooit lang in het water staan, dan gaan de kracht en de vitaminen verloren. Zout water is het beste om groenten van ongedierte te ontdoen. Het ongedierte zakt naar de bodem. De groenten daarna nog wel een paar keer goed omspoelen met koud water. Was zuurkool nooit, dan gaat de smaak verloren.

Groente houdt haar groene kleur wanneer je bij het koken de pan niet afdekt. Voeg pas na het smoren of koken van groenten zout toe, de smaak van de groenten blijft dan beter bewaard en u heeft ook veel minder zout nodig om de groenten op smaak te brengen.Leg een vrucht in de bakjes van je ijsbakje wanneer je ijsblokjes maakt, dat is een feestelijk gezicht. U kunt ook citroensap invriezen, ideaal voor de tonic!Jus word bruiner als je er tijdens het braden een klein scheutje melk aan toevoegt, ook een theelepeltje suiker heeft hetzelfde effect. Is de jus te vet? Doe er dan geen water bij, maar haal de bovenste laag (vet) er voorzichtig met een lepel af.Knoflook is lekker en gezond, alleen de lucht na het eten is minder prettig voor sommige mensen. Dit is enigszins te voorkomen door de groene kern van de knoflook niet te gebruiken. Heb je te veel knoflook in een gerecht verwerkt en overheerst de smaak daardoor, voeg dan wat peterselie toe aan het gerecht. De peterselie mag niet meekoken.

Rijg teentjes knoflook aan een draadje en hang dit in sauzen of stoofgerechten, de smaak wordt dan minder sterk en de knoflook is er gemakkelijk uit te halen. Knoflookzout maak je door een teen fijn te stampen op een plank of in een vijzel met een laagje zout en dan weer op te laten drogen. Bewaren in een luchtdicht potje.Doe een snufje zout bij de gemalen koffie, voordat er water op gegoten wordt. Dit versterkt het aroma. Mocht de koffie gekookt hebben, verbeter de smaak door dan er een scheut koud water bij te gieten. Vries een hoeveelheid koffie in blokjes. Op deze manier heb je een basis voor een snelle ijskoffie.Schil een komkommer altijd van de kop naar de steel toe. Aan het eind van de steel zit een bitter sap. Schil je de komkommer andersom, dan verspreidt je dit bittere sap over de hele vrucht.Gebruik een thee-ei om in de soep te hangen. Je vult het bijvoorbeeld met peperkorrels, laurier, foelie en andere kruiden of specerijen, ze verspreiden zich dan niet door de soep. En je hoeft niet te vissen om er de kruiden weer uit te krijgen.Zelfgemaakte mayonaise schift vrij gauw. Roer er een eetlepel heet water door, dan heb je minder last van het schiften van de mayonaise. Wil je extra luchtige mayonaise, klop er dan vlak voor het opdienen een eiwit door.Spoel de pan waarin je melk wilt koken, eerst met koud water om. Je voorkomt dan aanbranden van de melk. Overkoken van de melk voorkom je door de rand van de pan in te smeren met wat boter. Breng de melk al roerend aan de kook en blijf bij het afkoelen ook roeren. De kooksmaak wordt dan voorkomen en je krijgt geen vel op de melk. Is de melk aangebrand en heb je een dikke laag onderin de pan, kook er dan een ui in, dan laat de laag vanzelf los. Ook koken met wat zout wil wel helpen. Zout helpt ook om de aangebrande smaak iets te verzachten. Ansjovis en zoute haring worden minder zout door ze in de melk te leggen.Om de smaak van meloen beter te laten uitkomen, kun je het vruchtvlees met een klein beetje zout bestrooien.Roer wat melk en zout door de mosterd. Dit helpt tegen het uitdrogen van de mosterd.Laat een kopje azijn in een pannetje water stomen, dan trekt de vette lucht niet door heel het huis.Een klontje boter of een scheutje olie in het kookwater voorkomt het overkoken van aardappelen, macaroni en spaghetti.Gooi paddestoelen nooit in het water om ze schoon te maken. Borstel ze af met een zachte borstel, of wrijf ze schoon met een zacht doekje of keukenpapier. Zijn ze toch gewassen, laat ze dan eerst uitlekken in een vergiet, dep ze daarna droog met keukenpapier. Maak van gedroogde paddestoelen een kruiderij voor soep of saus. Snijd de paddestoelen in ringen of schijfjes en rijg deze aan een draad om te drogen. Draai de gedroogde stukjes door een pepermolen en bewaar de korrels in een goed gesloten potje.Gerechten die gegratineerd moeten worden, krijgen een prachtig korstje wanneer je wat geraspte kaas door het paneermeel mengt.Het bakken van pannenkoeken gaat vlugger als je gesmolten boter of een scheutje olie door het beslag mengt. Je hebt dan ook minder boter of olie nodig om de pannenkoek te bakken. Voorkom klonteren van het beslag door gelijke hoeveelheden bloem en vocht te nemen. Doe alles in een keer bij elkaar en roer goed door. Als het beslag helemaal glad is, kun je er eventueel nog vocht aan toevoegen. Om pannenkoeken nog luchtiger te maken, kun je een beetje bier door het beslag mengen.Als je op de nog warme pudding een laagje suiker strooit, komt er geen vel op. Gebruik ijsklontjes om gelatinepudding snel stijf te krijgen. Neem dan de helft van de voorgeschreven hoeveelheid water om de gelatine in te laten oplossen en vul aan tot de juiste hoeveelheid met ijsblokjes.Gekookte rijst kleeft niet aan de pan, als je deze na het koken in koud water zet. Doe een paar druppels citroensap in het kookwater van rijst, deze wordt dan prettig wit. Is jouw rijst aangebrand, schep deze dan in een schone pan, leg er een korst vers brood op en leg de deksel erop. De nare smaak trekt dan in het brood. Is de rijst aangebrand voordat hij gaar is, doe hem dan in een schone pan, giet er water bij en leg er vervolgens een snee brood bovenop.Voeg een druppel citroensap toe aan de room, hij wordt dan sneller stijf. Slagroom wordt alleen goed stijf als het niet te warm is. Suiker pas toevoegen als de slagroom bijna stijf is. Voeg een mespuntje bakpoeder toe, dan blijft de slagroom langer stijf. Slagroom wordt luchtiger als je er per halve liter een eiwit in mee klopt.Het afhalen van bonen gaat gemakkelijker als ze eerst in kokend water zijn gedompeld.Een stamppot die te dun is kun je dikker maken door er wat aardappelpureepoeder aan toe te voegen.Wil je tomaten ontvellen, kruis ze dan van boven en van onderen even in, dompel ze vervolgens in kokend water en houd ze daarna onder de koude kraan. Leg tomaten die zacht zijn geworden een tijdje in koud water en ze worden weer stevig.Schil uien onder koud water, je ogen tranen dan minder. Wil je de uien droog houden, zet dan kraan open terwijl je de uien schilt. Leg de uien een tijdje in de koelkast en je ogen blijven droog. Zomaar wat fabeltjes over uien schillen. Niets lijkt echt te helpen. Een scherp mes zorgt ervoor dat de uien minder scheuren, dat helpt een beetje.

Hele uitjes of sjalotjes voor de inmaak moet je eerst even in kokend water dompelen, daarna in koud water. De schilletjes laten dan makkelijk los. Beginnen de uien uit te lopen, houd dan even de uiteinden in een vlammetje, ze lopen dan niet verder uit. Fijngehakte uien moeten zeer snel worden verwerkt, omdat ze anders een bittere smaak krijgen.

Wil je de geur van uien verwijderen uit porselein, wrijf dit dan in met zout. Uit de koekenpan verdwijnt de uiengeur door er wat azijn in te gieten. Denk je dat iedereen kan ruiken dat jij uien hebt gegeten, drink dan een glas melk en ze ruiken er niets meer van.
Vet, olie en boter spatten minder in de koekenpan als je er voor het verhitten een klein beetje zout in strooit. Vet wordt bij het bakken mooi bruin door er wat melk aan toe te voegen.Maak taai vlees wat malser door er tijdens het braden een scheut cognac of brandewijn over te gieten. Is vlees te zout, voeg dan wat suiker toe om de te hartige smaak te neutraliseren. Strooi een klein beetje suiker over het vlees dat gegrild of geroosterd moet worden, het wordt dan prachtig bruin en knapperig.

Leg lever en niertjes eerst een tijdje in koud water met wat zout voor bereiding. Saucijzen en verse worst barsten tijdens het bakken niet open als u ze eerst even in warm water laat wellen. Draai de verse worst ook niet om met een vork, maar gebruik daar voor lepels. Leg schapenvlees, wat van zichzelf een sterke smaak heeft, een tijdje in karnemelk te marineren. Dit komt de smaak ten goede.
Worteltjes zijn soms flauw van smaak. Doe een scheutje appelsap of sinaasappelsap in het kookwater. De smaak wordt dan veel pittiger.Verwarm of koel nooit te snel. Wijn kan wel in de koelkast worden bewaard, maar nooit te lang.De smaak van te zoet eten wordt verbeterd door er een beetje zout of een theelepel appelwijnazijn aan toe te voegen.Laat in soep, saus of ragout die te zout is, kleingesneden, rauwe aardappelen mee koken. Het teveel aan zout trekt dan in de aardappelen. Ook een theelepel appelwijnazijn of suiker, toegevoegd tijdens het koken, doet wonderen bij te veel zout.Doe een paar rijstkorrels in uw zoutstrooier en het zout wordt niet meer vochtig.

Moederdag wordt op de tweede zondag in mei gevierd ter ere van het moederschap in Amerika, België, Nederland en vele andere landen. In de omgeving van Antwerpen wordt Moederdag op 15 augustus (Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, Sainte- Marie of Moederkesdag) gevierd, sinds 1913. In Frankrijk is het Moederdag op de laatste zondag van mei - tenzij Pinksteren op die dag valt, dan is het de eerste zondag in juni. In Spanje wordt El dïa de la Madre de eerste zondag in mei gevierd. Moederdag werd in 1908 bedacht door Anna Jarvis uit West-Virginia in de Verenigde Staten. De feestdag heeft zich in zijn huidige vorm vanuit de Verenigde Staten over de rest van de westerse wereld verspreid.

In gezinnen die Moederdag vieren staat de dag tegenwoordig in het teken van het verwennen van moeder. Ze krijgt ontbijt op bed en cadeaus - tot vreugde van de middenstand - en huishoudelijke taken moeten door vader en de kinderen worden overgenomen. Vaak hebben de kinderen op school cadeaus gemaakt.

Het vereren van moeders is een veel oudere traditie dan de moderne Moederdag. Bij de oude Grieken behoorde het vereren van de moedergod Rhea tot de lenteriten. De katholieke Kerk kent een lange traditie van verering van Maria, de moeder van Jezus.

In het Verenigd Koninkrijk is Mothering Sunday een christelijke feestdag, te vieren op de vierde zondag in de vasten, de aanloop naar Pasen. Deze feestdag is mogelijk in de 13e eeuw geïntroduceerd door koning Hendrik III van Engeland.

In 1644 was er in Engeland voor het eerst ook sprake van een Moederdag zonder kerkelijke achtergrond. Pas in het midden van 19e eeuw werd Moederdag in Amerika geïntroduceerd. In 1870 startte rechter Julia Ward Howe uit Philadelphia een grote publiciteitscampagne voor Moederdag, een dag die in het teken moest staan van pacifisme en ontwapening door vrouwen. Het succes kwam echter pas nadat Anna Marie Jarvis in 1907 Moederdag begon te promoten als een dag van waardering voor moeders.

In 1908 organiseerde Anna Jarvis (1864-1948) uit Grafton, West Virginia de eerste Moederdag, vooral om haar moeder Ann Reeves Jarvis te herdenken die in de Amerikaanse Burgeroorlog zogenaamde Mother's Day Work Clubs had georganiseerd om voor voedsel en medicijnen voor hulpbehoevende moeders te zorgen. Het idee sloeg aan, en Jarvis zette door om meer mensen over te halen. In 1914 besloot president Woodrow Wilson dat elke tweede zondag in mei voortaan Mother's Day zou zijn, een nationale feestdag.

Na de Eerste Wereldoorlog verspreidde de dag zich over de wereld. In Nederland begon de traditie rond 1925.
Enkele weetjes over moederdag:

Dat wijn en kaas een prima combinatie zijn is algemeen bekend. Het is echter niet zo dat elke wijn goed combineert met elke kaas. Verfijnde wijnen leggen het af tegen sterke kazen. Om de smaak van beiden goed tot zijn recht te laten komen hebben we een kort overzicht gemaakt van mooie wijnen met heerlijke kaassoorten. In een van de vele boeken van Hubrecht Duijker heb ik eens een stukje gelezen over wijn en spijs waarbij naar voren kwam dat de meeste opsommingen van wat wel smaakt bij zus maar niet bij zo, onbewijsbaar of onbewezen is.

Hieruit kan je duidelijk opmaken dat we hier te maken hebben met een puur persoonlijke inschatting van ieders smaak op het gebied van eten en drinken. Veel voorstellingen zijn vanuit een ver verleden als gewoonten, normen en etiquette aangenomen. Je moest wel ontzettend dom of onwetend zijn als je geen gehoor kon geven aan deze toch duidelijke regels want zo hoorde het nu eenmaal (voor velen maakte dit een deel uit van de opvoeding).

Gelukkig hebben veel mensen van nature een hang naar veranderingen, vernieuwingen en avontuur en mede hierdoor is er door de eeuwen heen verandering blijven ontstaan in de gewoonten op het gebied van gerechten die wij bij een specifieke wijn kunnen (mogen) genieten.Vanaf nu laten we de oude gewoonten voor wat ze zijn zoals: rode wijn bij rood vlees en diverse soorten kaas, wit vlees alleen met witte wijn en dat alleen kaas en gerechten uit een betreffende streek behoren bij de streekwijn. Ga zelf eens aan het experimenteren met je eigen smaak als metgezel en je zult versteld staan en verrast zijn dat ook verschillende rode wijnen fantastisch zijn te combineren met visschotels en dat witte wijnen zeer goed bij rood vlees en verschillende soorten kaas smaakt. Mijn ervaring is dat, zelfs als je thuis de meegenomen wijn met de daarbij behorende gerechten geniet altijd nog de kenmerken van de streek of wijn district ontbreken. Elke impressie is natuurlijk van belang maar wat telt is het moment dat in grote mate bepalend is voor de smaak en het genot. Vele kookboeken zijn ontstaan vanuit deze gedachte en staan boordevol heerlijke gerechten waarbij experimenten ten grondslag liggen.

Houd bij de keuze van een wijn wel de specifieke sterke of overheersende smaak van een gerecht of een kaas in de gaten. Hoe pittiger de kaas of het gerecht hoe krachtiger de daarbij genoten wijn zou moeten zijn om een aangename balans te behouden. Tegenwoordig kan je bij elke goede kaas speciaalzaak alle kaassoorten van de wereld kopen waardoor voor elke wijn wel een kaas is te selecteren. Hieronder staan verschillende soorten kaas met de beste keuze wijn waarbij jezelf natuurlijk bepaald of het ook aan jouw persoonlijke smaak voldoet. Zorg er tevens voor dat de temperatuur van de kaas gelijk is aan de wijn.Brie / Camembert: Côtes d'Or / Merlot / Chardonnay
Edammer jong / belegen: Riesling (droog) / Gamay
Geitenkaas: Muscadet / Sauvignon / Barbera / Italiaanse Chardonnay
Goudse belegen /oud: Cabernet Sauvignon / Pinotage / Barolo / Rioja / Bourgogne
Kaasfondue: Müller-Thurgau / silvaner / Chasselas
Kruidenkaas / komijn: Gewürztraminer / Pinot gris / Cabernet franc / Zinfandel
Mozzarella: Sauvignon Blanc / Poully Fúme
Munster: Rode Bourgogne / Gewürztraminer / Muscat
Parmezaan: Syrah / Chianti / rode Bordeaux
Raclette: Müller-Thurgau / Chasselas
Reblochon: Pinot gris / Chardonnay / Beaujolais
Rookkaas: Gewürztraminer / Syrah
Roquefort: Muscat / Sémillon / Barolo / Syrah

Dit artikel van beuvbos is reeds eerder op Smulweb verschenen. Bron: De Wijnhoek