Smulweb Blog

Het Gastvrijheidsgilde houdt maandag 2 april de Dag van de Gastvrijheid. De jaarlijks terugkerende middag heeft dit maal als thema 'Gastvrijheid: kunst of kunstje?'. Doel van de dag en van het Gastvrijheidgilde is het gastvrijheidsvak in de horeca op een hoger niveau te tillen. Het thema van dit jaar moet richting geven aan de verbetering van de professionele gastvrijheid in de horeca, zo laat president Thérèse Boer van topzaak De Librije in Zwolle weten.

Discussiëren
De Dag van de Gastvrijheid wordt gehouden in Schouwburg De Kring is Roosendaal en begint om 13.00 uur. Sprekers zijn Maarten Poels, branchemanager Horeca & Catering van Tempo Team, voormalig horecamanager Raymond Zuure, journalist Hans Steenbergen van Misset Horeca en Ferdie Olde Bijvank, secretaris van het Gastvrijheidgilde.

Met de eerder genoemde sprekers vindt De Nationale Gastvrijheidsdiscussie plaats. Gasten kunnen hierbij discussiëren met de sprekers. Verder biedt de Dag van de Gastvrijheid de mogelijkheid om te netwerken en bij te praten met vakbroeders.

Veneto, een zeer interessant provincie wat betreft de wijnbouw. Deze wijnstreek ligt in het noordoosten van Italie, met Venetie als de belangrijkste stad. Maar de belangrijkste wijngebieden liggen voornamelijk rondom Verona. Deze wijnstreek ligt in het noordoosten van Italië, met Venetie als de belangrijkste stad. Maar de belangrijkste wijngebieden liggen voornamelijk rondom Verona. Hier komen veel goedkope wijnen vandaan, die in 2 liter flessen op de markt komen. Het rendement ligt dan vaak op 200 hl per ha.

De laatste jaren zijn er een aantal wijnmakers die kwaliteit belangrijker vinden dan kwantiteit. Ze verlaagden het rendement, verbeterden de kelderaperatuur en huurden een oenoloog in. Daarnaast gebruikten ze betere klonen en richten hun wijngaard anders in.

Een ander wijnbouwgebied, dat hoe langer hoe meer bekendheid krijgt is het zuidoosten van Veneto, niet zover van Venetie. Prosecco is hier het meest bekend. Deze mousserende wijnen zijn heerlijk in de zomer bij antipasti of als aperatief. Daarnaast wordt hier heel veel Franse druivenrassen verbouwd. Deze zijn hier al sinds eind 19e eeuw, toen vele Franse wijngaarden werden vernield door de phylloxera. Vele wijnboeren vluchten met hun druivenstokken naar Italië en Spanje.

Maar daarnaast wordt er geexperimenteerd met vele regionale druivensoorten of nieuwe druivensoorten.92.000 ha wijngaardoppervlakte heeft deze provincie. Hiervan wordt ongeveer 9 miljoen hl wijn gemaakt.De belangrijkste voor de rode wijnen zijn Corvina Veronese, Rondinella, Molinara, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon en Pinot Nero. De belangrijkste voor wit is Garganega, Trebbiano, Pinot Grigio, Prosecco, Chardonnay, Sauvignon, Riesling en Pinot Bianco. Corvina Veronese mist kracht. Hierdoor worden vaak aparte methoden gebruikt om betere resultaten te bereiken. Zie hiervoor hoofdstukje vinificatie.Deze wijnstreek ligt aan de Adriatische Zee, hierdoor heeft het in het oosten een zeeklimaat. Door de bergen wordt het in het noorden beschermd tegen westenwinden. In het zuiden is het vlakker door de drie rivieren Po, Piave en Ardige en in het westen ligt het Garda meer. De meeste wijnbouwgebieden liggen niet al te ver verwijderd van dit meer, die hierdoor invloed op het klimaat heeft. In de bergen zijn steen, kalk en mergelgronden en in de vlakten klei en leem gronden. De beste wijngaarden liggen niet in de vlakten , maar op de heuvels.Er wordt een grote variëteit aan wijn gemaakt. U zult wel begrijpen dat daarbij gebruik wordt gemaakt van verschillende vinificatiemethoden. Hieronder beschrijf ik de specialiteiten uit Veneto. Recioto, Amarone en Ripassa Vroeger werden de rijpste druiven geplukt, natuurlijk met de hand. Tegenwoordig plukken vele wijnmakers de druiven die nog niet helemaal rijp zijn. De schil is dan stevig en blijft daardoor beter intact en de zuren zijn levendig. Men legt de trossen in kistjes en deze worden naar een schuur gebracht. De beschadigde druiven worden verwijderd. De ramen zijn afgesloten, maar voor de ventilatie laat men wel wat wind door.

Tegenwoordig wordt dit steeds meer kunstmatig gedaan, hierdoor zijn ze niet meer zo afhankelijk van het weer. De druiven worden ongeveer 3 maanden ingedroogd. In deze tijd zal er edele rotting plaats vinden. In januari stopt men deze druiven in gistkuipen. De gisting vindt koel plaats. Hierdoor ontstaat een zoete wijn die ook nog dik is. Hierna wordt bepaald of het Recioto of Amarone wordt.

De Ricioto bewaart men in kleine vaten en bij lage temperaturen. Er vindt geen alcoholische gisting plaats. Wel een malolactische gisting. Deze wijn is zoet met veel kracht 13% alcohol.

De Amarone wordt in grote vaten gedaan. Hier ondergaat het nog een alcoholische gisting. Het restsuiker wordt omgezet in alcohol, waardoor er een droge wijn ontstaat. Tenslotte vindt er ook een malolactische gisting plaats. De wijn verblijft ongeveer 5 jaar in die grote vaten. Deze variatie is droog met een alcoholpercentage van 15%.

De Ripassa is een vinificatiemethode voor Valpolicella wijnen, waarbij de jonge wijn in contact wordt gebracht met het bezinksel van Valpolicella Resioto of Valpolicella Amarone. Er ontstaat nog een lichte hergisting. Dit geeft een lichte tinteling en een zachte wijn. Op het etiket kan vaak niet worden afgelezen dat de wijn een ripassa is.Dit is een wijn die lijkt op de Valpolicella. Hij wordt van de Corvina, Rondinella en Molinara druiven gemaakt, maar tegenwoordig worden de druiven Sangovese en Barbera ook wel eens in kleine hoeveelheden toegevoegd om de wijn wat kracht te geven. De wijnen zijn sappig en fris, met een amandelbittertje in de afdronk.Witte droge wijn, gemaakt van de Trebbiano en de Garganega druiven. Dit wijngebied bestaat al sinds de Romeinen. Lugana; Witte droge wijn gemaakt van de Trebbiano druif. Een groot deel van dit gebied ligt in Lombardije.Deze rode wijn is er in vele kwaliteiten. Goedkope Valpolicella is meestal niet goed. De betere zijn droog en zacht van smaak. Deze wijn lijkt op de Bardolino, maar heeft vaak iets meer structuur. Dezelfde druiven worden gebruikt. Er worden ook Recioto, Amarone en Ripasso versies gemaakt. De Amarones zijn geheel uitgegist. Kenmerkend voor de smaak is rijp fruit, pruimedanten, chocolade en tabak. Het is een droge wijn. Reciotto daarentegen heeft nog een restzoet. De zoete versie is een dessertwijn.Dit is een witte droge wijn, met een amandelbittertje in de afdronk. Geschikte wijn bij voorgerechten en als aperitief, maar er zijn ook Soaves die houtrijping hebben gehad. Er is een groot verschil in kwaliteit.

De belangrijkste druif die gebruikt wordt is de Garganega, minimaal 70% vaak aangevuld met de Trebbianodruif, maar ook Chardonnay en Pinot Bianco worden hiervoor gebruikt. De tendens in dit gebied is om het rendement nog meer te verhogen. Dit zal de kwaliteit zeker niet verbeteren, maar gelukkig zijn er wijnmakers die hier anders over denken en hun wijnranken meer snoeien. Zij worden in dit gebied als buitenbeentjes beschouwd. Recioto di Soave is een zeer mooie dessertwijn.Een witte mousserende wijn, die vaak droog is, gemaakt van de Prosecco druif. Vaak heeft deze wijn minder koolzuur dan andere mousserende wijnen. Kenmerkend is de milde smaak met een vleugje amandelen. Naast deze wijnen zijn er nog anderen maar deze zijn onbekender.

Een echte tafelschikking is eigenlijk pas nodig vanaf zes personen. Let op gemeenschappelijke interesses. Stelletjes plaats je bij voorkeur uit elkaar, mannen en vrouwen zitten om en om. Een aantal korte suggesties voor wanneer je een diner geeft. De hoofdgasten zijn (in volgorde) de nieuwste, de oudste, de voor jou belangrijkste! Eigenlijk 'de' mensen waarvoor je het etentje geeft! Een hoofdgast zit dan ook (de dame) rechts van de gastheer en (de heer) links van de gastvrouw.

Wanneer je mensen te eten vraagt dan is dat om hen met elkaar in contact te brengen. Probeer daarom zoveel mogelijk je gasten te mixen. Probeer bij het bedenken van de tafelschikking het wel zo te regelen dat men 'interesses' deelt in familie, werk, hobby of sport.

Bij een gewoon etentje is het een leuk idee om een 'bonterij' te vormen. Dat betekent vrouw - man - vrouw - man enz.. Let wel op dat echtparen zo min mogelijk naast elkaar zitten, want 'uit' zijn betekent ook 'andere' mensen ontmoeten.

Heb je veel mensen uitgenodigd en wil je niet 'alles' regelen dan is het een idee om de tafels te nummeren en de gasten een kaartje met een nummer te geven van de tafel waaraan zij zouden moeten gaan zitten. Op die manier laat je hen vrij naast wie zij willen zitten. Een ander idee is om b.v. een foto of ansichtkaart te 'knippen' en je gasten de helften aan elkaar te laten passen om zo 'paren' te vormen.

Zit je lang aan tafel dan kan het leuk zijn om na de tweede gang te wisselen. Pas b.v. de 'paardensprong' toe of laat de mannen en vrouwen allemaal bij elkaar gaan zitten.

Je kunt een 'lang' diner minder lang maken door het dessert op een soort buffet te zetten en iedereen vrij te laten waar en met wie zij dat willen opeten.

De wijnbouw van Zuid-Afrika is in vergelijking met de andere landen van de Nieuwe Wereld achtergebleven. Pas rond 1980 zijn de grenzen opengegaan. Sindsdien schieten de nieuwe wijngoederen als paddestoelen uit de grond. 85 procent van de druiven wordt via een van de cooperaties verwerkt. Bijna allen zijn ze aangesloten bij de KWV (Kooperatieve Wijnbouwers Vereniging). Bijna 40 procent van de door de KWV verwerkte druiven wordt tot destillaten of geconsentreerde most verwerkt. De Zuid-Afrikaanse wijn komt uit de hete massagebieden van het land zoals Oranje River, Olifants River, Klein-Karoo of Malmesbury. Dankzij irrigatie haalt men daar wel 300 hectoliter per hectare! Een groot deel ervan gaat in vijfliterpakken, meestal zoete versies, naar de vooral door blanken bewoonde delen van het land.In 1652 plantte de Hollandse arts Jan van Riebeeck de eerste wijnstokken langs de Tafelbaai bij Kaapstad. Daar vinden we nu het oudste en beroemdste wijngebied van Zuid-Afrika. In de 18de eeuw was het wereldberoemd om zijn zoete wijn. Nu wordt in het vochtige, koele klimaat sappige Sauvignon en Chardonnay gemaakt, ongeveer de beste van het land. Ook een paar cuvees van Cabernet Sauvignon komen daar vandaan. Drie domeinen zijn bepalend: het staatsdomein Groot Constantia, het opkomend familiedomein Klein Constantia en de ambitieuse Buitenverwachting, dat in Duitse handen is.De meeste wijngoederen van hoog niveau vinden we in Stellenbosch, 50 kilometer van Kaapstad. Dit schilderachtige, traditioneel Hollands-Engels gebied maakt krachtige, tanninerijke rode wijn van Cabernet Sauvignon, Merlot en Pinotage. Van de hoge hellingen van de Simonsberg en de Helderberg komt stevige witte wijn met veel fruit, vooral Sauvignon, maar ook steeds meer goede Chardonnay. De beste kwaliteit maken Thelema Mountains, Vriesenhof, Muldersbosch, Kanonkop, Morgenhof.Dit ten noorden van Stellenbosch gelegen tamelijk warme, lange dal behoort tot de touristisch drukste wijngebieden van Zuid-Afrika. In de 17de eeuw vestigden er zich de Franse Hugenoten. Ze voerden er de wijnbouw in. Tegenwoordig vinden we er het hele palet Zuid-Afrikaanse druivenrassen met de Semillon als specialiteit.Ten noorden van Kaapstad ligt een warm wijngebied dat door de twee wijngaarden KWV en Nederburg wordt gedomineerd: Paarl. Zij produceren ontelbare wijntypes van eenvoudige snit, bovendien likeuren, portachtige wijn en brandy. De privedomeinen staan in de schaduw van de cooperatie. Sommigen, vooral in de koelere hoeken, produceren ook uitstekende rode wijn zoals Plaisir de Merle.Kuststreek

Of je nu thuis een uitgebreid etentje voorbereid of in een restaurant zit, er is altijd wel een moment waarop je denkt: "Hoe zat het ook alweer?" Als je begrijpt hoe de tafel is opgebouwd, kun je je zeker in een restaurant prima redden. Zorg in ieder geval dat je handen en nagels schoon zijn; leg niets terug waar je al aangezeten hebt of waar je al van geproefd hebt en krab tijdens het eten niet op je hoofd. Aldus luidden de allereerste etiquêtteregels uit 1275. Tot dan toe deed iedereen maar wat. Men at met de handen (bestek kennen we pas sinds de zestiende eeuw), boerde en liet scheten aan tafel en veegde de handen af aan het lange haar van een disgenote.

Wat fijn dat wij wat fijn besnaarder zijn qua tafelmanieren! Hoewel? Weet jij eigenlijk precies hoe het allemaal hoort aan tafel?Ligt er een duizelingwekkende hoeveelheid bestek naast je bord? Eigenlijk is het supersimpel: werk van buiten naar binnen. Dus gebruik voor de eerste gang het buitenste bestek en zo verder.

Vorken liggen links, messen rechts. Soeplepel ligt naast de messen. Een oester- of visvork ligt rechts naast de soeplepel. Bovenaan je bord ligt de dessertlepel en -vork.

Het broodbordje staat links boven de vorken.

Je waterglas staat precies boven je bord. Links ernaast staat het glas voor rode wijn. Links daar schuinonder staat het witte wijnglas dat iets groter is dan het glas voor rode wijn. Rechts boven het witte wijnglas kan nog een wijnglas staan. Dit is dan bedoeld voor dessertwijn.

Soms worden er gedurende het diner vingerkommetjes aangeboden. Pak het kommetje met beide handen aan en zet het links van je neer.

Het eten wordt altijd links van je geserveerd. Soep wordt echter vanaf rechts opgediend.

Ook drank wordt altijd rechts geserveerd.

Een ander bekend Frans wijngebied is de Rhône. De meeste vakantiegangers die naar Zuid-Frankrijk gaan via de oostkant van Frankrijk, via Lyon, zijn er vast wel eens onderweg gestopt bij een van de wijnvelden.

Een uitgebreid verslag over de wijnen uit de Rhône. Het gebied produceert overwegend rode wijnen. Op de rechteroever treffen we echter zeer mooie witte en rose wijnen aan. Men kan hier hele gewone tafelwijnen vinden, maar ook hele krachtige. Er is aandacht voor kwaliteit, zodat vele Village wijnen u snel zal bekoren. Wist u dat in de jaren 50 cooperaties de aanzet hebben gegeven voor de groei in kwaliteit en dat 90% van de Côtes du Rhône rode wijn is.De belangrijkste druivensoort in de Zuidelijke Côtes du Rhône is de Grenache. Deze geeft op arme grond alcoholrijke wijnen met veel fruit. Er worden meerdere druivensoorten gebruikt voor de wijn, zoals de Syrah, Mourvedre, Cinsault of Carignan. Elk draagt bij in concentratie van fruit, kleur, aroma?s, kruiden en smaak. Voor de Chateauneuf mogen tot 13 verschillende soorten worden toegepast.De Romeinen hebben de wijnstokken naar dit gebied gebracht. In de veertiende eeuw zetelde de Paus zich in Avignon, hierdoor werd de wijnbouw belangrijk.In het begin van de 20e eeuw was kwantiteit belangrijker dan de kwaliteit. Er ontstond een collectieve macht door de opkomst van de Cooperaties. In de jaren vijftig experimenteerden zij met o.a. betere druivensoorten en keldertechnieken Hierdoor is de kwaliteit toegenomen. De passie voor Rhône wijnen: Er zijn hier zo veel soorten rode wijnen te vinden van licht en gemakkelijk tot stevig, kruidig of geconcentreerd fruit.Maar toch ook mooie stevige witte en rose wijnen. Onze zoektochten gingen veel door het zuidelijk deel van de Côtes du Rhône. We troffen naast voortreffelijke wijnen ook vriendelijke en gepassioneerde wijnmakers waarmee we onze ideeen konden uitwisselen en hun verhalen aanhoorden.In de zuidelijke Côtes du Rhône bestaat de bodem uit leem, kalk en kiezels. De Rhône heeft hier klei, zand, puin en rolkeien afgezet. Ten zuiden van Montelimar zijn er geen hoge bergen meer, maar wel wat heuvels. Er heerst een Mediterraan klimaat met warme zomers en weinig neerslag.Hier voelt de druivenstok zich zeer goed thuis. Voor de betere wijnen zal hij worstelen om het vocht en de mineralen uit de grond te halen. Met een zorgvuldig snoeibeleid kan dit grootse wijnen opleveren, want naast de juiste bodem, ligging en microklimaat is dit ook een randvoorwaarde.Door de grote verschillen in bodem en druivenrassen, zijn de wijnen ook heel erg verschillend. Ieder wijnmaker geeft zijn eigen karakter aan de wijn. De wijnen zijn prijsvriendelijk. De niet rode wijnen De beste witte en rose wijen komen van de rechteroever van de Rhône. Voor wit is dat bijv. Laudun en voor rose Tavel.

De crus uit de zuidelijke Côtes du Rhône

Je menu is samengesteld, je gasten zijn uitgenodigd. Nu de eettafel zelf nog. Je kunt natuurlijk naar hartelust variëren en overal je eigen draai aan geven. Vandaar hier een puur informatief stukje over de eettafel! De eettafel is een meubel gemaakt van een horizontaal vlak, dat ondersteund wordt door een onderstel, met meestal vier poten. Deze wordt gewoonlijk gebruikt om op een comfortabele hoogte voorwerpen op te plaatsen of om gemakkelijk te eten. Daarnaast is de tafel ook zeer geschikt voor veel andere activiteiten. Bijvoorbeeld: allerlei huishoudelijke activiteiten, schrijfwerk, knutselen en andere hobby's enz. Zoââ?¬?n tafel wordt dan ook gebruikt in combinatie met eetkamerstoelen of zitbanken. Vaak kunnen zulke tafels worden vergroot met Ã?©Ã?©n of meer bladen.Het woord tafel is te herleiden tot het Latijnse tabula, wat zoveel betekend als: plaat, plank, plat vlak.Elke tafel is samengesteld uit een egaal plat vlak op een frame met één of meer steunpunten of poten. Er zijn ook tafels met een centraal geplaatste poot. Het tafelblad kan diverse vormen hebben: rechthoekig, rond en ovaal zijn het meest gebruikelijk. Voor erg lange tafels worden extra poten toegepast. Eettafels zijn er in alle denkbare materialen: hout, metaal, kunststof, rotan enz. De breedte van een rechthoekig blad varieert. Veel voorkomend is een breedte van 80 cm. Ook de lengte van het blad is divers, afhankelijk van het aantal personen die (meestal) om de tafel zitten. De eettafel is ontworpen om aan te zitten om te eten. Gebruikelijk is hiervoor een hoogte van 75 cm. Een stoel met een zithoogte van 45 cm past hier goed bij.

Bij veel tafels is het mogelijk de afmeting aan te passen aan het aantal mensen die er aan gaan eten. Uitschuiftafels kunnen vergroot worden door aan één of aan beide einden een deel uit te trekken, zodanig dat er een groter plat vlak ontstaat voor meer mensen. Ook zijn er tafels die in het midden een opklapbaar gedeelte hebben, die bereikbaar wordt door de beide tafel helften uit elkaar te schuiven en zo het opklapgedeelte er tussen te voegen.De eerste tafels werden gemaakt in Oud Egypte. Het waren niet veel meer dan metalen of stenen vlakken die werden gebruikt om dingen op een zekere hoogte boven de vloer te houden. Ze werden niet gebruikt ten behoeve van zittende mensen. Het eten werd geserveerd op een soort grote dienbladen die werden neergezet op een verhoging.

De Grieken en Romeinen maakten al meer gebruik van tafels om van te eten. Na gebruik werd de tafel bij de Grieken onder het ligbed opgeborgen. Deze tafels werden gemaakt van natuursteen, hout of metaal (brons en legeringen van zilver). Later werden de grotere rechthoekige tafels gemaakt van bladen op poten, die samen niet één geheel vormden.

Van het meubilair uit de Middeleeuwen is weinig bekend. Wij weten alleen iets van de modellen die in gebruik waren bij de hogere standen. In het Oost Romeinse Rijk werden de tafels gemaakt van hout of metaal met vier poten op kruisvormige dragers. Ze hadden grote eettafels, meestal rond of ovaal. In West Europa ging de meeste kennis omtrent het meubilair uit de klassieke tijd verloren door de grote volksverhuizingen en vele oorlogen.

Bron: Wikipedia

In de 16e eeuw hebben de Spaanse con quistadores in Argentinië wijnranken geïntroduceerd. De wijn die hiervan gemaakt werd, werd hoofdzakelijk gebruikt voor religieuze doeleinden. Pas in de tweede helft van de 19e eeuw namen de Argentijnse wijngebieden hun huidige vorm aan. Dit dankzij de toevlucht van Europeese immigranten. Zij brachten nieuwe en betere wijn ranken mee, zoals Cabernet, Pinot Noir, Malbec en Barbera voor de rode druiven en Chenin en Torrontes voor de witte. De eerste wijn huizen werden gedreven door deze immigranten die liggen aan de voet van het Andes gebergte Het klimaat is daar continentaal en de de omstandigheden ideaal voor kwaliteits wijnbouw. Over meer dan de helft van de lengte aan de Argentijnse Andes is wijnbouw mogelijk gemaakt. Door de grote verschillen in temperatuur gedurende de dag en nacht is het mogelijk om met diverse druivenvariëteiten te werken.

Argentinië heeft vijf grote wijngebieden:

Stel, je krijgt gasten te eten. En je wil natuurlijk goed voor de dag komen. Je kleedt de tafel mooi aan, poetst je zilverwerk nog eens goed en koopt een heerlijke wijn. Maar wat ga je eten? Er zijn enkele makkelijke regels voor het samenstellen van een menu.

Allereerst moet je het menu natuurlijk aanpassen aan de smaak van je gasten. Stel dat iemand echt niet van vis houdt en jij hebt een heerlijke zeebaars gemaakt, dan sla je natuurlijk de plank compleet mis. Vraag gerust aan je gasten of zij bepaalde voorkeuren hebben. Of nog beter, wat ze absoluut niet lekker vinden. Dan blijft het verder alsnog een verrassing. Op die manier kun je ook akelige misverstanden in verband met allergieën voorkomen.

Bouw je menu op. In elk menu dient een hoogtepunt bereikt te worden. Een klein handvat is, dat dit meestal het laatste gezouten gerecht is.

Probeer te zorgen voor een goede afwisseling in de bereidingswijzen. Koken, braden, stoven, noem het maar op. Laat ze elkaar op een wisselende manier opvolgen.

Ga ervan uit dat een zelfde ingrediënt in het menu slechts eenmaal mag voorkomen. Uitzondering hierop zijn natuurlijk bijvoorbeeld champignons, aardappel of truffel. Deze ingrediënten dienen 'slechts' als afwerking of vervollediging.

Breng afwisseling in kleur en versiering. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar je zult ze de kost moeten geven die bij elk gerecht het blaadje sla met een cherrytomaatje serveren als garnering. Er zijn diverse mooie en exotische varianten te maken met de spullen voorradig op de groente-afdeling van de supermarkt. Gebruik bijvoorbeeld eens zoete, oranje paprika in plaats van de standaard gele.

Probeer gerechten te kiezen die makkelijk te maken zijn voor het aantal gasten dat je verwacht. Je zult begrijpen dat het nogal een verschil maakt of je drie of twintig gasten hebt!Grofweg zijn de meeste menu's als volgt opgebouwd.

Wijn uit Chili, het is een goed voorbeeld van wijn uit de Nieuwe Wereld, zoals de relatief nieuwe wijnlanden worden genoemd. Overigens moet ik gelijk opmerken dat Chili wel een nieuw wijnland wordt genoemd, maar dat in Chili al sinds de 18e eeuw wijn wordt verbouwd door monniken van Spaanse afkomst. Het land Heeft een mediteraan klimaat met een vochtige winter en lente en een droge zomer.

Ondanks een kwalitatieve opleving in de 19e eeuw door de komst van Europeese immigranten bevond de Chileense wijnbouw zich tot voor kort in een middeleeuws tijdperk. Men gebruikte te lang dezelfde ouderwetse methode om wijn te maken. In de '70-er jaren veranderde dit door de komst van het Spaanse wijn huis Torres.

Toch duurde het nog erg lang voordat de Chileense wijn naar Europa kwam, pas aan het begin van de jaren '90 nam de export een enorme sprong. Vandaag de dag zijn er bekende wijn huizen zoals; Rothschild, Torres, Marnier Lapostolle en Mondavi in dit land bezig om hier kwalitatief grote wijn te produceren.Chili heeft 4 grote wijn gebieden waarvan de Aconagaua, de Valle Central en de Region Sur O Merdional de bekendste zijn. Deze gebieden liggen tussen Santiago de Chili en Cauquenes. Chili produceert veel Cabarnet Sauvignon (47%) gevolgt door Chardonnay, Sauvignon Blanc en Merlot.

Chardonnay
De Chardonnay was oorspronkelijk niet zo wijdverbreid aangeplant, maar maakte in de laatste 10 jaar een explosieve groei door. De smaak van de Chileense Chardonnay is voor een groot gedeelte afhankelijk van het type hout dat gebruikt wordt voor eventuele opslag. Over het algemeen is deze Chardonnay licht strogeel van kleur. Ze ruiken fruitig en fris met aroma's van appel en passievrucht.

De Chardonnay die gemaakt is van de wat rijpere druiven hebben een wat zwoelere en zwaardere geur die lijkt op honing en perziken. De wijnen die een degelijke rijping op hout hebben gehad bezitten frisse aroma's van jong eikenhout. Deze wijnen zijn herkenbaar aan de vermeldingen zoals ze die in Spanje kennen, Reserva en Gran Reserva. De Chileense Chardonnay is het best op een temperatuur van 10 à 12°C. Voor de Reserva en Gran Reserva is een temperatuur van 12 à 14°C aan te raden.

Sauvignon Blanc
Chileense Sauvignon Blanc varieert in intensiteit en kwaliteit van streek tot streek, maar ook van wijnmaker tot wijnmaker. De kleur is meestal lichtgeel. De geur is zeer verleidelijk met frisse aroma's van tropisch fruit.
Sommige wijnen hebben een hint van citrusvruchten en kruisbessen. De smaak is altijd fris zonder echt heel strak te zijn (zoals in Bordeaux). Verder wordt hier ook een Reserva Especial gemaakt. Deze wijn heeft een rijping op hout gehad zonder zijn frisheid te verliezen. De Sauvignon Blanc koel serveren op een temperatuur van 8 à 10°C, voor de Reserva Especial een temperatuur van 10°C aanhouden.

Cabernet Sauvignon
De Cabernet Sauvignon levert ook in Chili een klassieke, elegante en complexe wijnen op. De gewone Cabernet Sauvignon is fris en fruitig. Maar het verdient aanbeveling de betere wijn te kopen met name de Reserva of Gran Reserva, want deze wijnen kunnen de vergelijking met top Crus Bougeois wijnen uit Frankrijk met glans doorstaan, terwijl de prijzen zeer vriendelijk zijn.

Deze wijnen bieden veel rijke aroma's en een grote complexiteit. De kleur is donker robijnrood met wat bruine nuances. De geur doet aan pruimen en zwarte bessen denken. Als hij jong is bevat hij behoorlijk wat tannine, maar de aanwezigheid van tannine wordt binnen 3 jaar veel zachter. Drinktemperatuur 14 à 16°C.

Merlot
De Merlot-druif, die hier nog niet zo verspreid wordt aangeplant als de Cabernet Sauvignon, levert in dit land ook een harmonieuze wijn op. De kleur is donkerrood met hier en daar paarse schitteringen. In de geur herkent men pruimen, kersen en aardbeien. De tannine is meestal zacht en de smaak vol en rond. Hij past goed bij lichte vleesgerechten. De drinktemperatuur licht tussen de 14 en de 16°C.

Dit artikel van E. Baan is reeds eerder op Smulweb verschenen