het wil maar niet lukken! Het lukt me maar niet om af te vallen en ik vind dat zo zwak van mezelf. Het gaat maar om 5 kilo en ze zitten zo vast als een huis. Ik heb me(tegen mijn gewoonte in)de afgelopen 3 dagen gewogen. Zaterdag woog ik 74.9, zondag woog ik 75.4 en vandaag woog ik 74.5. Verschil met gisteren en vandaag is dat ik gisteren nog ongesteld was, maar of dat nou echt een kilo schelen moet? Het gaat precies zo als andere jaren, ook al schrijf ik het nu allemaal op. Stiekum zit ik te denken om toch maar weer een echt dieet te doen, dat ziekenhuisdieet of een paar weken alleen modifast of maaltijdplus. Maar ik weet ook dat dat niets oplost. Met dat ziekenhuisdieet vreet ik me de weekenden klem en na een weekje modifast, komt het me waarschijnlijk zo de neus uit dat ik het opgeef en alles eet wat ik lekker vind. Het uiteindelijke resultaat kan ik hier voorspellen zonder helderziende te zijn; niets afgevallen en 5 kilo zwaarder. Waarom krijg ik die knop niet zo om dat ik op zo'n manier ga eten dat ik gezond bezig ben en afval? Waarom lukt het me om de eerste dagen van de week "netjes" te eten en neem ik aan het einde van de week alles wat verkeerd is? Goed, mijn hormonen konden nu een reden zijn, maar ik heb het iedere week en ik ben(gelukkig)niet iedere week ongesteld. Ook al ben ik zo happy met mijn nieuwe start wat mijn werk betreft, om eens en voor altijd nu eens tevreden te zijn met mijn lijf met of zonder kilo's extra, ik krijg het niet voor elkaar. Ik ben nu 40, ik zou toch wijzer moeten zijn. Goed en nu stop ik, want ik baal van dit geklaag en ik ga hier ook niet opschrijven wat ik allemaal gehad heb dit weekend, want jullie zouden er misselijk van worden. Ik ga hier ook geen belofte doen dat ik mijn leven weer ga beteren, want ik moet jullie die belofte niet doen, die moet ik aan mezelf doen. Op het moment overheerst het vervelende stemmetje; je kunt het toch niet, jij bent veel te stom, jij bent veel te zwak, je bent een stomme zwakke trut en je kunt niets, niets goed doen, nahnahnanahna! Ik ben aan het zoeken naar dat andere stemmetje, die van; tuurlijk kun je het, je bent sterk, jij kunt alles wat je maar wilt, jij wilt dit voor jezelf, tsjakkaaaa! Nee helaas, volgens mij is dat stemmetje verdwenen.