Smulweb Blog

En dan toch weer die weegschaal!!! Vanmorgen stond ik op die weegschaal voordat ik er erg in had. Het is zo'n automatisme om dat te doen. Ik hoop dat ik dat er nog eens uitkrijg. Gelukkig viel het niet tegen, maar vrijdag vertel ik jullie meer.

Ben weer begonnen met een fruitshake dit keer van een 1/2 grapefruit, sinaasappel en banaan. Die ontbijtjes zullen vanaf morgen wel veranderen als ik weer vroeg op moet staan. Verder een stuk van dat notenciabatta met 30 kaas. Er is nu nog een half over, maar ik denk dat het morgen te oud is om verder op te eten. Dus ik zal waarschijnlijk wel een tip van m'n gastenboek opvolgen en het aan de eendjes voeren. Ik heb vandaag gewerkt in de winkel van m'n moeder, die is open van 12 tot 6 en daar waren weinig verleidingen. Maar zo'n drukke winkel heeft ze niet, dus ik verveelde me wel wat en voelde me wat eenzaam. Het is maar goed dat er niks te snoepen is anders was ik vast voor de bijl gegaan. Als lunch heb ik 3 boterhammen met filet americain gegeten. En nu is het doosje leeg, dus zullen jullie wel weer een ander broodbelegje gaan tegenkomen. Maar het is een favoriet broodbeleg van mij en het is gelukkig niet zo vet. Rond een uurtje of 4 heb ik nog 2 schijfjes ananas gegeten. Omdat ik 'savonds weer naar de aqua-aerobic ging, had ik m'n diner ook maar meegenomen. Ik wilde niet ze snel op het sporten eten. Die heeft m'n broer voor me opgewarmd in de magnetron, woont vlakbij de winkel. Het was de andere helf van m'n boemkoolschotel die ik eerder deze week had gemaakt. Ik kook wel eens dubbel en dan vries ik het in. Als ik dan een keer weinig tijd heb of avonddienst kan ik het zo opwarmen en opeten.

het is gelukt! Het is gelukt, ik heb vanmiddag een hele gave rok gekocht met een leuk truitje erop en ik zag er echt geweldig in uit. Het leuke was nog dat ik met maat 44 de paskamer in ging, want ik had tegen mezelf gezegd dat de maat er niet toe doet, als het maar mooi en lekker zit, maar 44 was te groot! Ik voel me gewoon super! Ik ben klaar voor de komende feestmaand. We hebben namelijk(even tellen)8 verjaardagen in maart, waarvan 3 in eigen gezin, dus wil goed voor de dag komen. We hebben trouwens besloten om op 18 maart alleen de opa's en oma's uit te nodigen en mijn verjaardag op 30 maart te vieren(ik word maar 1x 40)dus wie weet kan ik voor die tijd nog iets kopen. Ik bedacht me vanmiddag ook dat ik het heel belangrijk vind, wat mijn moeder van mijn figuur vindt. Zij is ook haar hele leven al aan het lijnen en doordat we elkaar niet veel zien, ziet ze meteen of ik dikker of dunner geworden ben. Ze kan het echt zo medelijdend zeggen: Ach, je bent wel dik geworden hoor, of gewoon recht voor z'n raap: Wat ben je dik! Het kleine meisje van bijna 40 wil nog steeds goedkeuring van haar moeder(zouden daar die eetproblemen vandaan komen?) Het was verder een goede dag. Vanmorgen op tijd opgestaan, maar niet eerst oefeningen gedaan maar meteen achter de computer gekropen, dat kwam vooral omdat mijn jongste zoon ook beneden kwam(als hij naar school moet is hij niet uit bed te krijgen)en ook omdat ik mijn verhaaltje nog moest typen. Om 9 uur zijn we naar de hei gegaan en hebben een flinke wandeling gemaakt. Na de koffie ben ik oefeningen gaan doen, maar voor "straf" wel een kwartier langer(hoe bedoel je: ziekelijk?) Vanmiddag naar de kapper en daarna dus gewinkeld en dat alles weer op de fiets(heb de 20 km weer gehaald) Vanavond italiaanse hamlappen en ijsbergsla met spek gegeten en opnieuw smaakte het allemaal fantastisch. Ik heb nooit geweten dat ik dit (nieuwe recepten koken) zo leuk zou vinden. Helaas heb ik daar op werkdagen ook niet altijd tijd voor. Door mijn gewinkel waren we vanavond erg laat met eten, waardoor ik geen kans gehad heb om met eten(of snoepen)bezig te zijn en ik voel me hartstikke lekker nu. Heerlijk als het allemaal gewoon eens gaat als je wilt!

Klik op de links in het KKC en vind nog meer mooie kleurplaten.

Pasen / Pesach Een eeuwenoud feest dat zijn oorsprong vindt in de geschiedenis van het volk Israel. Pasen / Pesach Een eeuwenoud feest dat zijn oorsprong vindt in de geschiedenis van het volk Israel. Na een periode van ongeveer 400 jaar in Egypte wordt dat volk door een van haar leiders, Mozes, Egypte uitgeleid op weg naar het Beloofde LandDie 400 jaar in dat vreemde land begonnen prima. De zoon van de toenmalige Kanaanitische leider Jacob, was door zijn broers verkocht aan slavenhandelaars. Zij verkochten hem aan de commandant van de lijfwacht van Farao (de koning van Egypte). Een paar jaar later belandt hij (Jozef) in de gevangenis. Zijn gaven om betekenisvol te dromen en ze te kunnen uitleggen zorgen ervoor dat hij de aandacht trekt van Farao. Die had namelijk gedroomd over iets wat zelfs de knapste droomuitleggers niet konden verklaren. Toen puntje bij paaltje kwam herinnerde een van de dienaren van Farao, die samen met Jozef in de gevangenis had gezeten, zich dat Jozef dromen kon uitleggen. Hij werd naar Farao toegebracht en was met de hulp van zijn God in staat de droom uit te leggen. Dit maakte zo'n indruk op Farao dat hij hem met onmiddellijke ingang benoemde tot onderkoning van Egypte. Zeg nou zelf, een aardige promotie in 1 dag : van gevangene tot onderkoning.Jozef was niet haatdragend, die karaktereigenschap kende hij niet. Er ontstond (overeenkomstig de dromen van Farao) hongersnood in Egypte. Door Jozefs beleid was er voor de eigen bevolking voldoende graan verbouwd en opgeslagen in de jaren daarvoor. De hongersnood bleef niet beperkt tot Egypte. Ook in het land waar Jozef oorspronkelijk vandaan kwam heerste die. Op zekere dag kwamen zijn broers naar zijn paleis om graan te kopen. Hij herkende ze direct, maar liet dat niet merken. Uiteindelijk kwam het zover dat zijn gehele familie in de Egyptische provincie Gozen ging wonen onder de hoede en bescherming van Farao zelf. Een goed begin dus.Toen deze Farao echter stierf en Jozef zelf er ook niet meer was vonden de opvolgers dat dat vreemde volk maar eens moest gaan werken voor de kost. Steeds meer dwang en macht werd uitgeoefend om ze uiteindelijk als een slavenvolk te gaan behandelen. Wat met een individu als slaaf begon werd nu op het hele volk geprojecteerd. Een droevig vervolg.Door slimheid, moederliefde en goddelijke leiding ontsprong 1 Israelische jongen de moorddadige dans van de Farao. Hij werd zowaar in het koninklijke paleis opgevoed door Farao's eigen dochter. Humor welbeschouwd. 40 jaar lang werd deze Mozes omkleed met prinselijke waardigheid. Na die jaren bemoeide hij zich op een dag met een ruzie tussen een Egyptische slavendrijver en een man van het volk Israel. Dit resulteerde in de doodslag van de drijver door Mozes. Deze kon daarop alleen nog maar de woestijn invluchten.Na een lange omzwerving kwam hij terecht bij mensen in Kanaan waar hij de volgende 40 jaar fungeerde als schaapherder. Een nogal ander leven als de eerste 40 om het maar zwak uit te drukken. Op een gegeven moment werd Mozes geconfronteerd met een brandende struik, die echter niet verteerde in de vlammen. Mozes begreep dat God hier Zijn hand in moest hebben en verklaarde de grond direct heilig. Hij ontving daar de boodschap om zijn volk te gaan bevrijden uit Gozen.Na aanvankelijk uitgebreid te hebben geprobeerd onder deze opdracht uit te komen, ging hij samen met zijn broer op pad om deze goddelijke opdracht te vervullen. Na een titanenstrijd tegen de toenmalige Farao, waarbij allerlei verschrikkelijke rampen het land Egypte teisterden, gaf de laatste straf de doorslag. Deze laatste verschrikkelijke gebeurtenis bestond hierin dat elk eerstgeboren mannelijk schepsel (mens en dier) door een doodsengel zou worden omgebracht. Alleen als Farao het volk de vrijheid tegemoet zou dit niet doorgaan. Farao weigerde en trotseerde daarmee de God van Mozes. Deze liet echter duidelijk zien dat Hij de machtigste was en doodde in elk huis en elke stal, in elk paleis en in elke weide alle eerstgeborenen.Er was maar een manier om aan deze verschrikking te ontsnapping. Iedereen die het bloed van een lammetje aan de deurposten van zijn huis zou smeren zou door de doodsengel niet bezocht worden. En inderdaad de families die in dit woord van God geloofden hoefden die nacht niet te rouwen om het verlies van een van hun kinderen. De engel was ook bij Farao's paleis langsgekomen en diens oudste zoon gedood. Farao besloot daarna het volk Israel toch te laten gaan. Bevrijding.De link naar Pasen zoals wij dat tegenwoordig herdenken ligt in Jezus Christus. Hij wordt in de Bijbel regelmatig het Lam genoemd. Hier ligt een duidelijke overeenkomst met het Pesachlam bij de uittocht uit Egypte. De nieuwtestamentische boodschap luidt in principe hetzelfde want God is niet veranderd. Laat je "bestrijken" met het bloed van Jezus dat hij stortte op Golgotha bij Zijn kruisiging. Hieraan denken we op Goede Vrijdag. Op deze manier belooft dezelfde God dat je leven zult ondanks de aanwezigheid van de dood in onze samenleving. LEVEN. Niet in de eerste plaats op deze aarde maar in de eeuwigheid, eindeloos. Leven in de hemel bij die machtige God, die heerst over het LEVEN. Pasen is opstanding uit de dood, bevrijding van banden. Niet alleen 1000-en jaren geleden met een heel volk, maar ook dit jaar, ook voor U die dit leest. Een glorieus einde.Bijbelgedeelten waarin deze verhalen staan opgeschreven:

Deze tips kreeg ik voor mijn nieuwe pagina. Als in een pan zout doet voordat je de boter en het vlees erin doet dan spat het veeeel minder!

Annet

Ik neem altijd boter 1 kilo en 200 gr margarine die doe ik een pan en laat dit smelten. Dan zet ik het vuur laag zodat het nog net kookt, ondertussen schep ik het schuim eraf totdat ik een heldere vloeistof overhoud. Die doe ik dan in een hoedje maar zorg ervoor dat het vuil op de bodem blijft van de smeltpan en laat hem afkoelen. Dat gebruik ik voor al mijn braadwerk.

de fout ingegaan,error,error En daar zit je dan, de hele dag al moeilijke momenten gehad, maar volgehouden. Man de deur uit, kinderen naar bed, niets meer op tv en met een knorrende maag lekker achter de computer. Dan merk je pas hoef verslaafd je bent, want wat zat ik te balen dat ik er niet op kon komen. Steeds even geprobeerd en verder spelletjes gedaan op de computer. Ondertussen kreeg ik steeds meer visioenen van chocola en chips, ik was al zover dat het me niet meer uitmaakte of het zoet of hartig was. Opeens kon ik op mijn pagina komen, hoera! Eerst schrijven, want dat had ik een keer als advies gekregen:waarom niet eerst schrijven, voordat je wat te eten pakt. Goed advies vond ik dat, misschien is het al genoeg om lekker te jammeren en te klagen tegen mijn medelijners zonder te gaan eten en als het niet helpt kan ik altijd nog gaan (vr)eten. Ik begon vol goede moed, eenzaam en hongerig zette ik erboven en toen: error, error. Je zou dat ding oppakken en door de ramen flikkeren! grr! Zuchtend maar weer spelletjes gaan doen. Gelukkig kwam Henk thuis, zodat ik tegen hem aan kon jammeren. Helaas zei hij niet: Ach lieve schat, kom maar gaan we lekker naar bed en zal ik je wel afleiding geven(oeps)maar zei hij: Zullen we een borrel nemen? En toen ik hem woest aankeek: Oh nee, jij bent sterk he? Dan ben ik geen figuur die haar schouders recht, kop in de wind gooit en roept: Natuurlijk ben ik sterk! Nee, ik zeg alleen: Heb je nog niet ingeschonken? Dan blijft het ook niet bij 1 borreltje, nee de tweede is omdat je op 1 been niet kan lopen, de derde om het af te leren, en na 3 alcoholische versnaperingen kan het je allemaal geen klap meer schelen, hoewel ik nog wel zo helder was om te denken: waarom doe ik dit, morgen heb ik weer spijt. Eigenlijk zou ik graag de hele tijd die flinke jart willen zijn, die zo'n enorme dosis doorzettingsvermogen heeft, die jullie allemaal het goede voorbeeld geeft. Er zijn zelfs mensen die mij(!) om advies vragen. Nou dames en een paar heren, was het maar zo, ik ben helaas niet perfect, maar ja dan had ik ook niet aan dit dagboek hoeven beginnen. Een pluspunt gisteravond, ik heb dus niets meer gegeten. Gisteren ging het verder wel goed alleen gistermiddag had ik het moeilijk, ik had een appel en een kop thee genomen, ik had trek maar het was nog te vroeg om met het eten aan de gang te gaan. Henk ging tegenover me aan tafel zitten met een beker warme chocolademelk en een trommel speculaasjes. Toen begon ik dus wel tegen hem te zeuren of het echt nodig was dat die de hele trommel erbij zette, als hij toch perse wou nemen hij wel een paar koekjes uit de trommel kon nemen en dan de trommel weer in de kast. Ja, maar hij had zo'n zin in die koekjes!(ja, ik ook)Toen begon ik tegen hem uit te varen, dat hij met me mee zou doen, dat hij ook altijd zat te zeuren dat die veel te dik is, maar er geen hout voor wilde doen. Hij boos, hij ging mee met wandelen en hij was op de fiets naar het dorp geweest. Pff, wat stelt dat nou voor, doe ik dagelijks en dan fiets ik nog meer en als je dat 1 keer in de week doet en je daarna volvreet met speculaasjes dan heeft dat volgens mij niet veel effect. Nou ja, na wat gebrom na elkaar toe, hebben we het weer goed gemaakt en ben ik met het eten begonnen. Ik moet zeggen dat ik dat hartstikke leuk vind dat kokkerellen, lekker een poos bezig met koken en heel spannend of alles lukt, en nog spannender of het te eten is of dat we naar de snackbar om de hoek moeten rennen. Nou alles smaakte fantastisch! We hadden gepofte pesto-aardappels met snitzelrolletjes, grandioos. Ik was al gek op filet americain met pesto, maar had nog nooit zelf een potje pesto gekocht. Ik ben meteen verkocht. Ik keek later op smulweb of er meer recepten waren met pesto en het waren er meer dan 500! Dus ik kan voorlopig nog vooruit. Zo mijn verhaal van gisteren, toch nog geschreven.

Een niet zo makkelijke dag wat lijnen betreft. Maar achteraf toch nog wel een beetje meegevallen. Nu hoop ik maar dat ik niet voor niks zit te typen. En dit er wel op komt. Anders ga ik enorm balen. Want ik kreeg een uurtje gelden alleen maar warnings en ik dacht laat ik nog 1 keer kijken en het lukt.

Het heeft me vanmorgen al iets moeite gekost om die weegschaal te negeren, maar het is me gelukt. Het is eigenlijk een ochtendritueel voor mij, opstaan, plassen en op de weegschaal staan.

Ik heb een ontbijtje genuttigd van 2 geperste sinaasappeltjes, een boterham met filet en komkommer en een crackertje met jam. Vervolgens gedouched, getelefoneerd met een vriendin en even achter die pc gekropen om m'n eventuele berichtjes te bekijken. Toen was het tijd voor de boodschappen, ik heb eerst nog maar een cracker met filet gegeten om de lekkere trek in de supermarkt tegen te gaan. Maar ik kon er toch niet aan ontkomen bij de kassa. Ik heb niets gegeten hoor, toen nog niet althans! Maar er lag een doos celebrations bij de kassa en daar stond ik maar naar te kijken. Ik kende het nog niet, maar dat zijn allemaal van die verschillende miniatuurtjes snickertjes, dove's enz. Ik moest het meenemen, wie riep dat eigenlijk tegen me ;-)

Conclusies van een onderzoek gedaan naar de verbanden tussen trainen, vet verbranden en afvallen. Training op lage intensiteit kan bij vrouwen met overgewicht op de buik de vetverbranding verbeteren. Het kan ook de daling van de vetverbranding voorkomen, die optreedt bij een laagcalorisch dieet. Ook op lange termijn blijft dan het effect van trainen op de vetverbranding bestaan.

Toch leidt trainen na afvallen niet tot een verminderde toename van het lichaamsgewicht, tenzij de frequentie ervan wordt volgehouden. Ook leidt het niet tot een verbetering van risicifactoren voor hart- en vaatziekten. Aldus conclusies van Dorien van Aggel-Leijssen in haar proefschrift "exercise training in the treatment of obesity" (Universiteit Maastricht, 30 november 2000).

En weer gesport vandaag. Ik wil eerst even dit kwijt. Het doet me ontzettend goed om jullie reacties te lezen. Ik denk echt dat dit me steunt in mijn poging tegen de overtollige kilo's. Ik weet dat ik het ben die het moet doen. Maar dit stimuleert wel. En ook kritiek is welkom, daar kan ik alleen maar wat van opsteken.

Qua lijnen is het weer een goede dag geweest. Vanmorgen begonnen met een ontbijtje van 2 uitgeperste sinaasappels en 2 crackers met filet americain. Vervolgens even de computer ingedoken want ik was nieuwsgierig of ik al reacties op m'n artikeltje had en dat was zo. Een beetje gerommeld in huis en ik zeg met nadruk gerommeld, want ik wilde eigenlijk de huisvrouw uit gaan hangen, maar ik ben niet zo'n poetserd. Ik ben netjes in m'n werk, maar van m'n huis maak ik een chaos. M'n vrienden lachen me wel eens uit als ik zeg dat ik op m'n vrije dag m'n huis ga opruimen. Zo zo Helen alweer opruimen, dat moet ik dus altijd. Maar ik zal jullie niet vervelen met verhalen over m'n huishouding, dit is tenslotte een lijndagboek.

mijn eerste vakantiedag Ik heb net een uur lang de eerste 30 dagen van mijn lijndagboek gelezen. Het klinkt arrogant maar eigenlijk is het heel leuk om te lezen, ik was van plan alleen de eerste week te lezen, maar ben dus uiteindelijk tot dag 30 gegaan. Natuurlijk ook weer alle reacties gelezen, wat fijn toch dat zoveel mensen het lezen en er steun in vinden. Ik zat vandaag trouwens nog even te rekenen en als ik zo doorga als nu kan ik volgens mij niet op mijn streefgewicht zijn op mijn verjaardag want die is al over 4 weken en ik val gemiddeld een pond af en er moeten toch nog bijna 5 kilo af. Maar het maakt me niet uit! Ik ga er geen obsessie van maken en ik wil er met het verjaardagsfeest(al op 18 maart)er gewoon goed uitzien met nieuwe kleren. Ik heb trouwens 2 weken geleden een paar fantastische laarzen gekocht in de uitverkoop en nu moeten daar nog kleren boven(een beetje andere volgorde)Ik denk dat ik nu wel een maatje kleiner heb want mijn broeken zitten los om me heen, maar vanwege mijn vele plassen vind ik het niet prettig om een riem om te doen. Ik zal van de week nog wel mijn oude spijkerbroeken gaan passen(heb ze in verschillende maten)Verder moet ik mijn bh een haakje strakker zetten, niet leuk want ik heb maar een B 80, waarom merk je het altijd eerst op plaatsen waar het niet nodig is?