Smulweb Blog

Wat betekenen de namen die bij gerechten op menukaarten staan nu eigenlijk? In de haute cuisine van tegenwoordig komt het niet vaak meer voor dat met de naam van een persoon, stad, streek of land aan een gerecht verbindt. De huidige keukenmeesters in Frankrijk menen, net als veel collega's in andere Europese landen, dat het beter is om een gerecht zo eerlijk en uitgebreid mogelijk te omschrijven.

Bij die ouderwetse Franse benamingen valt altijd het "a la" het eerste op. Wanneer er na de naam van het gerecht een toevoeging met "a la " volgt, dan wordt daarmee vrijwel altijd - er zijn op die regel (uiteraard) enige uitzonderingen - bedoeld "op de manier van". Voorbeeld: a la meuniere - op de wijze van de molenaarsvrouw (vis wordt voor het bakken door bloem gehaald). Stond er niet "a la" voor meuniere dan zou het betekenen dat het gerecht aan de molenaarsvrouw werd opgedragen.

amerikaans muffinrecept Dit recept is in het Engels, zal vertaald als recept op de page komen. Lekker, de buurvrouw maakt deze altijd.

Basic Muffins:

1 3/4 cups all purpose flour,1/4 cup sugar,2 1/2 teaspoon baking powder, 3/4 teaspoon salt,1 beaten egg, 3/4 cup milk,1/3 cup cooking oil

In a large mixing bowl stir together the flour, suga, baking powder, and salt. Make a well in the center. Combine egg, milk and oil. Add egg mixture all at once to flour mixture. Stir just till moistened; batter should be lumpy. Grease muffin cups or line with paperbake cups;fill 2/3 full. Bake in a 400 degrees F oven for 20 to 25 minutes or till golden. Remove from pans, serve warm. Makes 10 to 12 muffins

Hoe noem je al die klasseringen van thee nu eigenlijk De laatste fase in het bewerkingsproces is het sorteren. Wanneer de bladstukjes uit de droger of oven komen, gaan ze door zeefmachines met zeven van verschillende maten om ze op grootte te sorteren. Deskundigen sorteren niet naar kwaliteit of smaak, maar naar het uiterlijk en type van de blaadjes. De beste klassen geven echter bijna ook altijd de beste kwaliteit. De twee hoofdklassen zijn bladthee en gebroken thee; bladthee bestaat uit de grotere stukken die overblijven nadat de gebroken thee is weggezeefd.

Bewerking van rivierkreeftjes en garnalen. - Doe de kreeftjes met de kop in heet water met zout zodat ze doodgaan.

- Laat 5 minuten koken en 10 minuten trekken.

- Scheid kreeftestaartjes met een draaiende beweging van de kop.

- Pak het staartje tussen duim en wijsvinger en verwijder het losse pantserdeel dat vlak achter de kop heeft gezeten.

- Pel voorzichtig de staarten en verwijder de darmen (zwarte draadje).

- Bij het pellen van garnalen wordt dezelfde methode gevolgd.

- Draai eerst de kop eraf en trek voorzichtig de garnaal uit het pantser.

De Hollanders in het verre Oosten Als grondlegger van de contacten tussen Europa en het mysterieuze Azik kan Marco Polo worden genoemd, die in 1271 over land naar China schijnt te zijn gereisd en wiens belevenissen tijdens een gevangenschap in Genua zijn opgetekend. De vroegste vermelding van thee in de westerse literatuur dateert evenwel uit 1559. In dat jaar verscheen namelijk te Venetie een door Giambattista Ramusio samengesteld boek met als titel "Navigatione et Viaggi", waarin verschillende reisverhalen gebundeld zijn. Hiertoe behoort onder meer het verslag van een Perzische koopman Hajji Mohammed, die tijdens een bezoek aan China de "Chiai Catai" had leren kennen, welke heilzame drank bereid werd door bladeren (theebladeren dus) te koken in water. Na het midden van de zestiende eeuw hebben ook enkele Portugese en Italiaanse geestelijken, die als missionarissen door China en Japan hadden rondgetrokken, bij de beschrijving van hun ervaringen de consumptie van thee vermeld.De eerste Nederlandse publicatie, waarin aan de thee aandacht wordt geschonken, is het boek "Itinerario, voyage ofte schipvaert van Jan Huygen van Linschoten naer Oost ofte Portugaels Indien", dat in 1596 te Amsterdam werd uitgegeven. Van Linschoten (1563-1633), die aan boord van een Portugees schip een aantal landen in Azik had bezocht, schrijft hierin, dat men in Japan "een cruijt ghenaemt Chaa" kende, "twelcke seer gheacht wert". Nadat in 1595 de Portugezen hun havens voor Nederlandse schepen gesloten hadden, nam men het besluit om vanuit Holland naar het verre Indik te trekken en aldaar zelf de koophandel te gaan bedrijven. Toen er na een aantal succesvolle tochten een moordende concurrentiestrijd dreigde los te barsten tussen de verschillende handelscompagniekn, die in korte tijd ontstaan waren, werd in 1602 de Verenigde Oostindische Compagnie in het leven geroepen. Reeds een jaar daarvoor had een Nederlands schip de Chinese kust bereikt, maar was door ongunstige wind aanvankelijk in Macao terecht gekomen, waar de opvarende uiterst vijandig ontvangen werden door Portugezen, die daar een handelspost bezaten. Na veel moeilijkheden kregen de Hollanders uiteindelijk toestemming van de Chinese autoriteiten om op het eiland Taiwan een vestiging te stichten, waar handel mocht worden gedreven met Chinese kooplieden, die hen vanaf het vaste land zouden komen bezoeken.De Hollanders accepteerden dit voorstel niet, maar bouwden eigenmachtig een fort op de gunstiger gelegen eilandengroep Pescadores, terwijl zij bovendien plunderingen uitvoerden op de kust van China. Hoewel men aanvankelijk gehoopt had door dit provocerende optreden de Chinezen zoveel angst te kunnen inboezemen, dat gunstige handelsovereenkomsten zouden kunnen worden afgedwongen, bereikte men daarmee echter het tegendeel; de moeizaam tot stand gekomen contacten werden verbroken, terwijl zware aanvallen op de vestiging, die op de Pescadores was aangelegd, er in 1628 toe leidden, dat de Hollanders zich toch naar Taiwan moesten terug trekken.

Een overzicht van de door theeproevers en mengers gebruikten termen Proevers en mengers hebben een groot vocabulaire om de smaak en het uiterlijk van thee te beschrijven. Hier volgen een aantal veelgebruikte termen:

Afwijkend

Onaangename smaak veroorzaakt door chemicalikn, vochtig weer, vervuiling tijdens het transport, enzovoort.

Bitter

Metalig, niet aangenaam. Duidt op de vloeistof.

Dun

Verwijst naar de smaak. Thee die weinig krachtig is. Veroorzaakt door te sterk verflensen, te kort rollen of een te hoge temperatuur bij het rollen.

Waarvoor kun je tisanes gebruiken Tisanes of kruidentheeen worden al eeuwenlang gedronken, soms als medicijn, soms als dorstlesser. Ze kunnen van vrijwel iedere eetbare plant worden gemaakt, en per kop heb je soms wel twee theelepels van het verse kruid of een theelepel van het gedroogde kruid nodig.

Kruidentheeen van bloemen of bladeren kunnen op dezelfde manier worden gezet als de gewone pot thee, maar taaier materiaal meot tot vijf minuten worden gekookt en vervolgens nog 10-20 minuten trekken om op smaak te komen.

De geschiedenis in het kort De Engelsen kunnen niet zonder thee. Ze staan ermee op en gaan er nog net niet mee naar bed. Als het even kan, wordt het eerste kopje thee 's morgens in bed gedronken. De hele dag door worden veel belangrijke zaken besproken onder het genot van een kopje thee. Koffie wordt er in Engeland nauwelijks gedronken.

Eating tea

Thee is zo belangrijk voor de Engelsen dat de maaltijd aan het eind van de dag "tea" wordt genoemd. Ze hebben het zelf over "eating tea ". Omdat er op de scholen en bij veel bedrijven tussen de middag een warme maaltijd wordt geserveerd, wordt er 's avonds niet meer gekookt. De tea is dan ook meer een uitgebreide broodmaaltijd met een warme snack. Snacks die op ons misschien wat vreemd overkomen: geroosterd brood met witte bonen in tomatensaus of met opgebakken spaghetti, worstjes, pasteitjes en dergelijke. En natuurlijk komt er ook een overheerlijke cake op tafel. Bij dit alles wordt een pot verkwikkende sterke thee geserveerd, die echt op z'n Engels met melk en suiker gedronken wordt.Op het platteland in het noorden van Engeland en in Schotland wordt deze theemaaltijd "high tea" of "meat tea" genoemd. High tea moet niet verward worden met de veel luchtigere afternoon tea. High tea is een degelijke maaltijd rond de klok van zes met vooral stevige kost om de honger van de boeren die de hele dag op het land hebben gewerkt, te stillen. Het is een gezellige maaltijd met de hele familie, waaraan ook vrienden kunnen bijschuiven. De tafel staat vol simpele, eerlijke gerechten: een ham, en groot stuk kaas, een egg-and-bacon pie, roerei, rolmopsen, een schaal met tomaten en waterkers en natuurlijk brood, boter, jam en honing en een heerlijke fruitcake.Afternoon tea is een veel luchtiger gebeuren, ontstaan in het midden van de vorige eeuw. Hertogin Anna van Bedford nam in 1840 het initiatief. De lunch werd in die dagen vroeger geserveerd dan voorheen en het diner juist later. De uren tussen de lunch en het diner duurden Aan van Bedford te lang. Zij kreeg rond vier uur telkens zo'n duizelig en hongerig gevoel, dat zij op een dag al haar moed bij elkaar raapte en een blad met thee, sandwiches en cake op har kamer liet brengen. Haar honger was snel gestild. Anna van Bedford raakte zo verknocht aan deze gewoonte dat zij er ook als er vriendinnen op bezoek kwamen aan toegaf. De afternoon tea werd al snel populair. Ook koningin Victoria was heel gecharmeerd van de afternoon tea. In gezellige theekransjes wisselden de dames boven hun schaaltjes met cake heel discreet de opwindendste roddels uit. De gastvrouw zacht achter de theetafel waarop eenprachtig zilveren theeservies pronkte. Naarmate de eeuw voortschreed werd de afternoon tea omringd met tal van verfijnde gewoonten. Tegen 1880 kleedden de dames zich speciaal voor de tea in mooie jurken. Jurken met losse tailles, zodat er ruimte was voor al het lekkers dat geserveerd werd. Om de eetlust voor de afternoon tea op te wekken werd vaak eerst een ritje in het rijtuig gemaaktRond 1900, toen koning Edward VII koningin Victoria opvolgde, was de afternoon tea uitgegroeid tot een volwassen sociaal evenement met soms zelfs een orkestje op de achtergrond. Het tijdstip voor deze tea-parties was verschoven van vier uur naar vijf uur. Theetijd was de tijd voor het maken van nieuwe vrienden, voor een goede roddel en voor het plannen van nieuwe tea-parties. De conversatie was heel luchtig en ging over niet meer dan het weer of de thee zelf. Zwaarwichtige gesprekken en politiek waren uit den boze. Hoe luchtig de gesprekken ook waren, het kostte de gastvrouw vaak hoofdbrekens wie zij wel en niet kon uitnodigen. Zij moest er zeker van zijn dat al haar gasten met elkaar wilden omgaan.De echte dames verschenen hooguit een kwartiertje. Zij fladderden van de ene tea-party naar de andere om op het juiste moment op de juiste party gezien te worden en de juiste mensen te ontmoeten. De dames hielden tijdens een tea-party dan ook hun hoed op. En om hen niet in verlegenheid te brengen verdween de gastvrouw vlak voordat haar gaten arriveerden nog even naar boven om haar hoed met hoedpin op te zetten. De handschoenen mochten wel uit om iets te kunnen nuttigen van de veelheid aan lekkernijen. De tafel stond vol met sandwiches gevuld met komkommer, ham en tong, scones, geroosterde muffins en diverse soorten cake. Cake en biscuitjes werden rondgedeeld op sierlijke schalen. Sterke thee werd geschonken uit grote zilveren kannen. Daarnaast was er voor de liefhebbers ook wijn en sherry. Veel werd er echter niet gegeten. De meesten hadden net de lunch achter de rug. De restjes, vaak bijna alles, verdwenen na afloop naar de keuken, waar de bedienden er zich te goed aan deden.Belangrijk was ook de etiquette rond het schenken en drinken van thee. Er verschenen boeken met raadgevingen als "Wie suiker in de thee wenst, doet er verstandig aan langzaam te roeren en het lepeltje te verwijderen voordat er thee op het schoteltje gemorst is." Der was een groot twistpunt: wat schenkt men eerst in het kopje, de thee of de melk? Dit punt leidde zelfs tot felle discussies in de London Times, maar is nooit echt uitgevochten. Het was ook meer een kwestie van klasse. Je herkende de upper class aan de manier waarop zij haar kopje thee inschonk: eerst de thee en dan een wolkje melk. Terwijl bij de middleclass eerst de melk in het kopje geschonken werd. Men zegt dat hierdoor het aroma van de thee beter tot zijn recht komt. De melk hoort in ieder geval koud te zijn.

Hoe werkt die en wat doe je er mee. De Romertopf is echt, zoals de naam al aangeeft, een uitvinding van de

Romeinen. De originele Romertopf is meestal uitgevoerd in okerrood aardewerk. U herkent hem aan het woord Romertopf, dat altijd in het deksel is gegraveerd. De Romertopf wordt uit natuurlijke grondstoffen gemaakt en bij een temperatuur van meer dan 1000 C gebakken. De buitenkant is niet geglazuurd, de binnenkant van de schaal is bij de standaardmaat tegenwoordig wel geglazuurd. Hierdoor is de schaal gemakkelijker schoon te maken. 'Romertopf' is het Duitse woord voor Romeinse pot. Volgens overlevering dankt de ovenschaal deze naam aan het feit, dat de gerechten erin volgens dezelfde methode gaar worden als de Romeinen vroeger gebruikten. Zij verpakten een groot stuk vlees in een laag klei en legden het zo in het vuur. Het werd dan gaar in zijn eigen sappen. Omdat de klei ook vocht bevatte, verliep dit proces geleidelijk en was er geen kans op verbranden. De Romertopf werkt volgens hetzelfde principe. Voor het gebruik moet u het poreuze aardewerk vocht laten opzuigen. En ook al wordt de oven erg heet (meestal is een oventemperatuur van 225 C nodig), toch wordt de bodem van de Romertopf niet warmer dan 100 C, zodat het gerecht niet verbrandt, maar in eigen vocht gaar stooft. In de ruimte tussen het gerecht en het deksel wordt de temperatuur ongeveer 150 C. De bovenkant van het gerecht krijgt zo toch een mooi bruin korstje. Doordat de porien van het aardewerk vol zitten met water, verdampt het eigen vocht van de gerechten niet of nauwelijks en is het meestal niet nodig, extra vocht toe te voegen, tenzij het gerecht natuurlijk veel extra vocht nodig heeft, zoals bijvoorbeeld rijst.

Een stukje over wat je moet weten over voeding tijdens je zwangerschap. Tijdens je zwangerschap is het van belang een zo gezond mogelijk voedingspatroon aan te nemen.

Het is belangrijk om te weten dat natuurlijk voedsel een grotere voedingswaarde heeft.

Probeer dus zoveel mogelijk produkten vers te kopen.

Naarmate je zwangerschap vordert zal je eetlust toenemen, de natuur geeft zelf aan hoeveel je moet eten

voor jezelf en voor je baby.

De energiebehoefte wordt maar met 15 procent verhoogt, dat komt ongeveer op 500 kcal per dag.