Spaanse eetcultuur
"Goede kookkunst is als goede schilderkunst, ze kan genoten worden, maar niet uitgelegd" Het motto van de Spaanse keuken.
De Spaanse culinaire cultuur vindt zijn oorsprong in de structuur van het land dat het grootste deel van het Iberisch schiereiland in beslag neemt. De klimatologische en vegetatieve omstandigheden verschillen enorm tussen het noordwestelijk deel aan de Atlantische Oceaan en het diepste puntje van Andalusie dat, aan de Straat van Gibraltar en de Golf van Cadiz, ook aan de Atlantische Oceaan grenst. Zelfs de vissen en de zeevruchten lijken een ander karakter te hebben, doordat de sfeer waarin ze gegeten worden heel anders is. Dat geldt eigenlijk voor alle 17 Spaanse regio's: hoe groot zijn niet de verschillen tussen Catalonie en Castilie, en tussen la Mancha en Navarra!
Net als alle zuidelijke volken hebben de Spanjaarden het niet zo voor het ontbijt. Ze zakken wel elke morgen af naar hun stamcafe voor een kop warme chocolademelk en versgebakken churros (gefrituurde deegstengels). Comida, de lunch en tevens hoofdmaaltijd, begint naar onze begrippen vrij laat, tussen 14u en 15u. Maar er wordt dan ook zeer uitgebreid getafeld, drie a vier gangen waarbij wijn en brood natuurlijk niet mogen ontbreken. In de late namiddag is er dan nog de la merienda: cafe solo of cafe con leche tesamen met koekjes of andere zoetigheden. La cena of het avondeten begint meestal pas om 22u. Men stelt zich dan meestal tevreden met een lichte maaltijd van soep, groenten, vis en vruchten kan omvatten. Maar men ziet ook graag van dit maal af om te gaan flaneren. Men loopt ergens binnen, drinkt een glaasje vergezeld van lekkere hapjes of de onweerstaanbare tapas.De kleine Spaanse gerechten, waarvan er honderden zijn, zijn de culinaire weerslag van een gezellige, afwisselende levensstijl. Tapeo of tapas eten is een dagelijks terugkerend ritueel dat plaatsvindt voor het middag- of avondeten. Gezien hun late etensuur, 14 u in de namiddag of 22u 's avonds, kan men zich uren aan tapeo wijden. Met een groepje vrienden trekken de Spanjaarden van de ene tapasbar naar de andere. Sommige van deze bars of kleine eethuisjes zijn befaamd om hun ruime keuze, andere zijn juist erg in trek vanwege juist die ene specialiteit zoals champignons van de grill, gefrituurde inktvis of spiesjes met gemarineerd en gegrild vlees. Een aantal is voornamelijk gericht op vis en zeevruchten terwijl weer anderen zich voornamelijk concentreren op traditionele gerechten. Maar zelfs het eenvoudigste cafe heeft ten minste gezouten amandelen, olijven, mosselen, tonijn uit blik of "tortilla espa?ola". (aardappelomelet)
Tapas kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieen: koude en warme gerechten. Het aanbod van koude gerechten is meestal op de bar, achter een vitrine, uitgestald en omvat vooral olijven, ansjovis, chorizo, kaas,... Wat er aan warme tapas te krijgen is, wordt meestal op speciale borden of zelfs de menukaart aangeduid. Zo zijn er bijvoorbeeld vers gegrilde spiesjes, ribbetjes en koteletten ofwel zeevruchten die a la plancha worden klaargemaakt. Vaak wordt er jonge wijn, cider of droge sherry bij geschonken. Deze gewoonte heeft heel Spanje veroverd, al blijft Andalusie nog altijd het centrum van de tapas. Tapeo is in de meeste grote steden deel gaan uitmaken van het dagelijkse leven en een middel geworden om de sociale contacten te onderhouden.Gazpacho is het antwoord van de Analusiers op de ondraaglijke zomerhitte in hun land. Maar het is tevens een culinair meesterwerk. Met slechts weinig ingredienten wordt op een simpele manier een wonderlijk licht gerecht gecreeerd. Deze dorstlessende soep voorziet het lichaam in de zomer van het noodzakelijke zout en is ook populair als verfrissing, lichte tussenmaaltijd of voorgerecht. Teentjes knoflook, zout, olijfolie, sherryazijn, brood zonder korst en koud water vormen de traditionele basis van elke gazpacho. De hoeveelheid brood is bepalend voor de consistentie van de soep terwijl de sherryazijn medeverantwoordelijk is voor het verfrissend karakter. De kwaliteit van de sherryazijn is dus van doorslaggevend belang voor de smaaknuance van de soep. Vroeger werden alle ingredienten met een vijzel tot een massa fijngestampt, vandaag de dag gebruikt men daarvoor de elektrische staafmixer. Het is pas hierna dat alle andere groenten worden toegevoegd. Klassieke ingredienten zijn tomaten, augurken, paprika's, ui en soms hardgekookte eieren.Paella is het gerecht dat ontegensprekelijk als het meest Spaanse wordt beschouwd. Dit luxueuze rijstgerecht komt uit de omgeving van de Albufera, waar men ondanks alle verboden rijst is blijven verbouwen en eten. De plaatselijke bevolking verwerkte vroeger vooral de ingredienten die hen op dat moment ter beschikking stonden in dit gerecht zoals kip, slakken, tomaten, gedroogde bonen, artisjokken en erwten. De enige luxe waarover ze beschikten was saffraan. Ondanks de nabijheid van de zee kon men maar zelden zeevruchten te pakken krijgen. Dit in tegenstelling tot de varianten die wij van het gerecht kennen en waar voornamelijk mosselen, kalamaren en garnalen in worden verwerkt. De ingredienten werden bereid in een platte metalen pan, de paella. Men zette de pan meestal boven een vuurtje van bv. sinaasappeltakken. Ook nu nog geldt de regel dat een echte paella best boven een open vuur wordt bereid aangezien het gerecht hierdoor zijn typisch rokerig aroma krijgt. Daarenboven lukt het op die manier het best om een smakelijke korst op de bodem te krijgen, die men socarrada noemt en waarzonder een paella aan de typische Spanjaard maar half zoveel genoegen schenkt.
Voor de herkomst van de sherry moeten we terug naar de tijd van de Feniciers. De Romeinen en de West-Goten hebben de drank verder ontwikkeld. De Moren die vanaf de 8ste eeuw over dit gebied heersten, voerden hier de geheimen van de distillatie in. Later ontdekten Andalusische wijnmakers dat wijn kan worden geconserveerd door er alcohol aan toe te voegen, de sherry was geboren. Het unieke karakter van de sherry wordt pas sinds een paar decennia echt recht aan gedaan. Het ware geheim schuilt namelijk in de flor, een speciaal soort gist die onder bepaalde omstandigheden een watachtige laag op de wijn vormt en hem voor oxidatie behoedt. Florgistcellen zijn erg kwetsbaar en houden alleen van volledig uitgegiste wijn. Na een jaar in eikenhouten vaten wordt de flor van elk vat gecontroleerd door de keldermeester. Hij proeft van de wijn en spreekt zijn oordeel uit dat de verdere levensloop ervan zal bepalen. Enkel de beste wijn met de mooiste flor wordt fino (heel droge sherry met een zeer lichte kleur), bij wijn met een dunnere flor stelt hij zijn oordeel uit en wijn zonder flor wordt gereserveerd voor jarenlange rijping tot oloroso (volle, complexe wijn met een aroma van vruchten en noten die zich zonder gistzwammen door langdurige oxidatie heeft ontwikkeld).
Reacties (2)
-
pity49 29-01-2005
Hola, Wat een mooie pagina. Jammer dat ik geen tijd heb om zo iets te kunnen maken... ik ben trots op je , Liefs Pity -
una_buona_forchetta 28-06-2002
artikel, neem het mee!
Bekijk minder reacties
-
Foto`s uploaden Kan iemand mij vertellen hoe het komt dat ik…
-
kaas tablets Heeft iemand een goed recept voor kaaskoekjes van…
-
Enquête emoties en eetgedrag Beste allemaal, Momenteel ben ik bezig met…
-
Recept voor rundvleessalade voor 4 personen, het totaal van de ingredienten is ca. 2,5 kg ingrediënten voor 4 personen Aardappelen (…
-
Hoe kan ik mijn recept aanpassen In mijn recept van varkenswangetjes op…
-
frituurijzer Bij de bakwinkel kun je deze kopen voor €10,= ex verzenden, zitten 3 vormpjes bij. Gr. Lucia
-
IPhone app smulweb geschikt voor iPad? Ik kon altijd wel inloggen, maar nu lukt het mij op de iPad niet meer. Via internet explorer alles prima, maar op de iPad app geeft deze inloggen mislukt aan onder dezelfde inlognaam en password.
-
biscuitdeeg mislukt altijd! help Ik weet niet of je al antwoord hebt maar ik doe het altijd zo met een prima resultaat: Voor een vorm van 26 cm. 5 eieren 200 gr suiker 1 zakje vanillesuiker of 1/2 tl vanillepoeder 1 tl zout 150 gr bloem 50 gr maïzena (of 200 gr glutenvrij meel) boter paneermeel Laat alles op kamertemperatuur komen. Doe de eieren in de beslagkom samen met de suiker, vanillepoeder en het zout. Klop zo lang tot de kleur bijna wit is geworden. Doe de bloem en maïzena in een kom en zeef dit in gedeeltes bij het beslag, waarbij telkens een deel van het meel er voorzichtig doorheen wordt gespateld. Doe het beslag in een met boter ingesmeerde en met paneermeel bestrooide springvorm. Laat gedurende ca. 40 minuten in een voorverwarmde oven bakken op 150 graden. Als hij klaar is op een, tegen het plakken, met paneermeel bestrooid rooster laten afkoelen.
-
courgettes Hallo , we zitten in een zelfde bootje hier ! Ik zit na amper anderhalve week (opnieuw) met een volle winkelkar aan courgettes en ik ben momenteel de groente wel even beu desondanks variatie . Om u van antwoord te dienen : Ja , dat gaat zeer zeker ! De beste methode is de courgette reeds in blokjes of repen snijden ( niet schillen ) en ze eerst op een bord van elkaar weg te bevriezen waarna je ze kan verdelen over diepvrieszakjes , dat is alles ! Ik doe vandaag nog hetzelfde ! Groeten , V.I.
-
inloggen Ik heb hier ook al paar dagen last van. Ik kan wel bij mijn eigen gegeven, maar niet ingelogd zijn bij andere recepen of hompage. Is er al een oplossing hiervoor?
